Strona 270
Tom IV
8. Przeszkadzający tym, którzy do Rzymu dowożą żywność i inne potrzebne rzeczy.
9. Przybywający do Stolicy Apostolskiej lub z niej odjeżdżający, gdy naruszają dzieła jej lub innych, oraz którzy nie mając władzy, uciskają przebywających w Kurii.
10. Napadający na podróżnych i pielgrzymów, również gdy przebywają w Mieście.
11. Obrażający kardynałów, biskupów i innych prałatów św. Rzymskiego Kościoła.
12. Krzywdzący tych, którzy osobiście lub przez innych odwołują się w swoich sprawach do Kurii Rzymskiej.
13. Odwołujący się do władz świeckich od ciężarów czy od przyszłego wykonywania [dyspozycji] Listów Apostolskich.
14. Przeszkadzający w wykonywaniu rozporządzeń Listów Apostolskich, czy innych wysyłek, oraz przeszkadzający tym, którzy się zwracają dla uzyskania łask.
15. Świeccy sędziowie, którzy osoby kościelne ciągną przed swe trybunały, i którzy swobody kościelne w jakiś sposób naruszają.
16. Przeszkadzający biskupom i prałatom w stosowaniu ich jurysdykcji, oraz ci którzy uchylają się przed sądami ich, jak i ich delegatów, odwołują się do trybunałów świeckich; a także przeciw owym sądom orzekają lub w tym pomagają.
17. Przywłaszczający sobie jurysdykcje Stolicy Apostolskiej czy jakichkolwiek Kościołów, jak też konfiskujący ich owoce.
18. Nakładający dziesięciny lub inne ciężary na osoby kościele, na kościoły, na klasztory, albo na należące do nich owoce.
19. Sędziowie świeccy, którzy wkraczają w sprawy gardłowe lub w inne kryminalne przeciwko osobom kościelnym.
20. Zajmujący dobra czy tereny Kościoła Rzymskiego, lub przywłaszczający sobie jego jurysdykcję.
Według postanowienia Klemensa VIII[840] z 26 listopada 1602 członkowie zakonów ścisłych nie mogą rozgrzeszać, opierając się na przyznanych im przywilejach:
1. w wypadkach objętych bullą „Coenae”.
2. Od (kary) pogwałcenia immunitetu kościelnego po myśli konstytucji Grzegorza XIV[841], zaczynającej się od „Cum alias nonnulli”.