Strona 122
Tom IV
2. Bóg – Mądrość z samej swej istoty – nawiedza tego, kto może się zwać istotną niewiedzą.
3. Bóg – Dobroć z samej swej istoty – nawiedza tego, kto zwać się może istotną nieprawością.
4. Bóg – Sprawiedliwość z samej swej istoty – nawiedza tego, kto zwać się może istotną niesprawiedliwością.
5. Bóg – Miłosierdzie z samej swej istoty – nawiedza tego, kto może się zwać istotnym okrucieństwem.
6. Bóg – Czystość z samej swej istoty – nawiedza tego, kto może się zwać istotną nieczystością.
7. Bóg – Świętość i Doskonałość z samej swej istoty – nawiedza tego, kto może się zwać istotną niedoskonałością.
Uwaga: Nie należy pomijać innych zwyczajnych aktów przygotowawczych.
Po Komunii św.
Bóg, który stał się człowiekiem, On nas żywi:
1. Swą nieskończoną Potęgą;
2. Swą nieskończoną Mądrością;
3. Swą nieskończoną Miłością;
4. Swą nieskończoną Sprawiedliwością;
5. Swym nieskończonym Miłosierdziem;
6. Swą nieskończoną Czystością;
7. Swą Nieskończonością i Doskonałością.
Uwaga: Nie należy pomijać innych zwyczajnych aktów dziękczynienia.
2
W związku z dziewięcioma Chórami Aniołów[367]
l. Zaleca się w różnych porach dnia, albo też w jednym jego ciągu, by ofiarowywać Najdroższą Krew Jezusa Chrystusa na rzecz każdego z Anielskich Chórów, na podziękowanie za honory i dary przyznawane każdemu z nich, i dla uzyskania przebaczenia za niedbalstwa oraz dla zapobiegania im wszystkim tak u siebie, jak u wszelkich stworzeń w korzystaniu z Tajemnicy łask zlewanych na nasze dusze przez posługę Aniołów. [Zaleca się też], by wchodzić
[367] Fragment ten stanowi jeden z ważkich dowodów na sprawę przestawania na co dzień z przedstawicielami Wspólnoty Niebian (Świętych Obcowanie).