Strona 104
Tom IV
Wspomnienie[328]
Dzień czwarty
Przygotowanie i „uwaga” [jak na str. 97 w tym przekł.] Myśl o wartości czasu.
1. Synu, czas płynie, a ty z nim przemijasz. Piętnaście, dwadzieścia, trzydzieści, czterdzieści lat już minęło i nie powróci. A ile ich jeszcze będzie? Tego nie wiesz, lecz wiesz, że niewiele. Czas jest krótki, i stwierdzasz to sam, że dni ulatują tak, iż tego się nie dostrzega. W odniesieniu zaś do wieczności czas nie tylko jest czymś krótkim, ale prawie niczym.
2. Pomyśl, synu, że czas jest wprawdzie krótki, ale niezmiernie cenny, bo w tym, tak krótkim czasie możesz zdobyć pełnię wieczystego szczęścia. Każda dobrze wykorzystana chwila może ci przymnożyć w raju tak wiele stopni chwały! Pół godziny poświęcone na rzetelne rozliczenie się w sprawie twojej duszy może ją wyrwać ze szponów szatana i złożyć w ramionach Boga. Niewiele czasu poświęconego na modlitwę, na Mszę, św., na czytanie duchowe może utrzymać cię z dala od grzechu i zapewnić zbawienie wieczne. Nie robiąc zaś z czasu dobrego użytku, czyż chciałbyś utracić skarb zasług mego Syna, jaki zgromadził dla ciebie przez przelanie swej najdroższej Krwi, a także (skarb) nieba?
Dzień czwarty[329]
Przygotowanie i „Uwaga”, [jak na str. 97]
Myśli o wartości czasu.
1. Wszelako, podczas gdy ty, synu, nie myślisz o zbawieniu swej duszy i prowadzisz ją do niebezpiecznych rozrywek, do gorszących rozmów, do miejsc gry i rozpusty, do zabawy, do teatrów, do gonienia za zaszczytami, za pieniędzmi i za tym, co ci świat ofiarować może, czas płynie: mijają dni, tygodnie, miesiące, lata, przemija liczba dni, jakie przyznał ci Bóg dla zajmowania się sprawą wieczności. Czy nie wiesz, że dni twoje są krótkie? Przypomina ci to Hiob: „Człowieka dni są zliczone” (Hiob 14,5). Liczba miesięcy ustalona już w wieczystych dekretach Boga: „I liczba miesięcy jest u Ciebie” (ib.). Już utrwalony jest punkt, którego nie możesz przekroczyć: „Kres wyznaczyłeś mi nieprzekraczalny” (Hiob 14, 4-5).
[328] Brak tekstu „wspomnienia”.
[329] Jest to druga wersja „Dnia czwartego”