Strona 79
Tom III
potrzebne do praktykowania tej cnoty, i postanawiam ją stosować we wszystkich czynnościach, gdyż przybrany jestem w szatę duchowną[138a].
[91e] Przykłady
Święty Franciszek Salezy i św. Karol Boromeusz[139] przez spełnianie z należną czcią funkcji i obrzędów [właściwych] świętym przybyto kom nawrócili wielu heretyków.
Cesarz Valens, poplecznik ariańskiego odszczepieństwa, upadłby ze drżeniem na ziemię (gdyby go nie podtrzymał ktoś ze świty) na sam widok św. Hilarego[140], wykonującego wraz z klerem z najgłębszą czcią obrzędy Kościoła.
1) Znaki, które wskazują na dostąpienie owoców spowiedzi, są następujące: wytrwałość, umartwienie [nieuporządkowanych] namiętności, unikanie okazji.
Owoc: Zwrócę uwagę na to, by były we mnie: wytrwałość w postanowieniach, umartwienie namiętności, unikanie okazji.
2) Aby wejść w posługiwanie kapłańskie, potrzebne jest powołanie.
Owoc: Modlić się będę do Pana o niedopuszczenie do tego, aby ktokolwiek — ja czy ktoś inny — przystąpił do służby kapłańskiej, jeśli nie został wezwany; i aby [Pan] uświęcił tych, którzy w tej służbie już się znajdują; i aby niepowołanych przemienił w powołanych, uświęcając ich również; aby też prawdziwie wezwanych doprowadził do odpowiedzi na wezwanie.
[92] Przykłady
Zawierają się one w Starym i Nowym Przymierzu oraz w historii Kościoła.
Jezus Chrystus powiada: „Wszelki szczep, którego nie szczepił Ojciec mój Niebieski, wykorzeniony będzie” [Mt 15, 13].
[92a] 5) Czystość najbardziej potrzebna jest kapłanowi; bez niej jest on naj- wstrętniejszym potworem. Środki do jej zachowania to: unikanie okazji, umiarkowanie w jedzeniu, wstrzemięźliwość w piciu i nabożeństwo do Madonny.
Owoce: Wszystkich tych środków chcę używać z pomocą Bożą.
Czytanie duchowne
Będę się starał unikać bezczynności, szczególnie po zakrystiach. Duchowny powinien posiadać świętość: bardzo wielką, dojrzałą. Owoc: Aby móc rozpocząć utrwalanie świętości, będę usiłował najpierw pokonać wadę główną; do tegoż zachęcać też będę innych.
[92b] 6) Sąd Jezusa Chrystusa nad duchownym będzie: 1) straszny, 2) bardzo dokładny, 3) nieodwołalny.
[139] Święty Franciszek Salezy (†1622); św. Karol Boromeusz (†1584).
[140] W rzeczywistości chodzi tu o św. Bazylego Wielkiego. Por. ks. Moccia, Lumi, II 562, przyp. 2.