Strona 78
Tom III
okazji do zrobienia interesu. Tak powinien postępować każdy w działaniu duchowym.
Święty Tomasz mówi, że daleko więcej wart jest jeden tylko stopień łaski Bożej niż wszechświat cały.
[91c] 4. Grzech kapłana, osoby duchownej, zawiera w sobie po pierwsze: złość, po wtóre: niewdzięczność daleko większą niż brak wdzięczności u zwyczajnego człowieka świeckiego czy u niewierzącego.
Owoc: Będę sobie obrzydzał grzech i chcę starać się o to, aby za łaską Bożą nakłaniać innych do obrzydzania grzechu.
Przykłady
Grzeszą oprawcy, a Jezus błaga za nich Ojca o przebaczenie, gdyż nie wiedzą, co czynią. Hebrajczycy adorując [złotego] cielca, o mało nie giną [por. Wj 32], wiedząc na podstawie oglądanych cudów, jakiemu Bogu należy cześć oddawać.
Grzeszy Saul i doznaje miłosierdzia; nie wiedział bowiem, że Ewangelia jest prawdziwym prawem, jakiego należy przestrzegać.
Grzeszy Judasz i miłosierdzia nie dostępuje, bo wiedział, że Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem.
Święty Ambroży [naucza]: „Popełnia wielki grzech, kto znając prawo, nie przestrzega go”[137].
Należy zatem stwierdzić, że grzech duchownych ma cechy większej złości i niewdzięczności niż grzech zwyczajnych ludzi świeckich, gdyż kapłani posiedli znajomość woli Ojca Niebieskiego.
[91d] 5.[138] Śmierć duchownego w grzechu jest bardzo niedobra: 1) z uwagi na wyrzuty sumienia za minione życie, 2) wskutek rozpaczy za stan obecny.
Owoc: Obym wiódł życie sprawiedliwych, aby umierać ich śmiercią [por. Lb 23, 10].
Czytanie duchowne
1) Będę się starał nie opuszczać nigdy medytacji i zachęcać będę innych, by ją odprawiali.
2) Cnota czci Bożej: po pierwsze, potrzebna jest przede wszystkim osobom duchownym, po wtóre, zdarza się, że duchowni pozbawieni są tej cnoty bardziej niż inni.
Dla jej praktykowania należy po pierwsze, wyrażać głębokie uwielbienie wobec Majestatu Bożego, po wtóre, wyuczyć się z książek przepisów liturgicznych i po trzecie, z wielką czcią stosować je w praktyce.
Owoc: Spodziewam się, że za łaską Bożą wykonam wszystko, co
[137] Migne, PL 30 1468.
[138] W oryginale widoczne zamieszanie w numeracji. Zob. przyp. 129, ostatnia uwaga.