Strona 80

Tom III

Owoce: 1) Lękać się sądu Bożego, powtarzając wraz z Dawidem: „Lękam się sądów Twoich” [Ps 118, 120]; 2) przeprowadzać bardzo dokładny rachunek sumienia z własnych czynności, aby sąd Jezusa Chrystusa nad nami skończył się wyrokiem ku żywotowi wiecznemu. Dlatego ze św. Augustynem powtarzać będę: Nie szukam tego, com zrobił, lecz tego, co mi jeszcze do zrobienia zostaje[141].

Przykłady

Na myśl o sądzie ogarniała św. Grzegorza papieża wielka trwoga. Tak samo św. Hilarego, św. Hieronima i innych. A ja nie mam się lękać?

[92c] Czytanie duchowne

1) Za łaską Bożą starać się będę o nabycie znajomości [obowiązków] stanu duchownego.

2) Świętość duchownego powinna przenikać wszystkie jego czynności, gdyż św. Apostoł pisał do Tytusa: „We wszystkim daj przykład dobrych uczynków” [Tt 2, 7], a to samo podkreślił później Sobór Trydencki i inne sobory.

Owoc: Proszę Boga, itd., o łaskę, aby ze wszystkich mych uczynków przebijała wysoka świętość i doskonałość.

Przykłady

Święty Karol Boromeusz nie chciał udzielić pewnemu klerykowi wyższych święceń, innemu znów odmówił tonsury, ponieważ w postępowaniu swoim zdradzali brak ułożenia i pośpiech. Tenże Święty wyjawił później, że obydwaj ci kandydaci nie tylko nie prosili już więcej o święcenia, ale stali się heretykami.

Święty Bazyli i pewien inny Święty[142] uczęszczali na wykłady wraz z Julianem Odstępcą, a widząc jego postępowanie pozbawione opanowania i skromności, powiedzieli sobie zaraz: „O, jakiegoś to potwora hodujesz sobie, Rzymie!”

Tyran, który skazał na śmierć św. Lucjana[143], kazał umieścić zasłonę między sobą a Świętym, bojąc się, że na widok jego skromności zmuszony będzie zmienić swój pogląd.

[92d] Jezus Chrystus powiedział do Apostołów: „Wy jesteście światłością świata” [Mt 5, 14]. Zauważają pewni Ojcowie, a jeśli się nie mylę, to szczególnie św. Hieronim, że Chrystus nazwał Apostołów światłością, nie słońcem, bo słońce niekiedy się zaciemnia, światłość

[141] Źródła tego powiedzenia nie znalazł sam ks. Moccia: Lumi, II 564, nota 4.

[142] Chodzi tu o św. Grzegorza z Nazjanzu. Epizod podaje Bibl. Sanctorum II912.

[143] Mowa tu prawdopodobnie o św. Lucjanie Antiocheńskim, umęczonym w roku 312. Zob. o nim mowę św. Jana Złotoustego, Migne, PG 50, 519—526.