Strona 578
Tom III
jaki to język; odpowiedziano: „To połączone wyrazy greckie”), 10. Colonaittot, 11. Tamburret, 12. Apolleon, 13. Ginocchiet, 14. Ferrot, 15. Stangot, 16. Trituret, 17. Carbonier, 18. Erbet, 19. Costacot, 20. Antiquite[1127] , 21. Cafalet, 22. Zarlatetet, 23. Gozzet, 24. Mignot, 25. Putta.
[365c] Uwaga 1: Po dwudziestym powiedzieli, że nie ma ich więcej. Podchwycił [egzorcysta]: „Jakże to nie ma was więcej, gdy jest was dwudziestu pięciu!” Odpowiedziały, że pięciu już poszło (była to bardzo pocieszająca odpowiedź, bo widoczny już był początek wyzwolenia). Ale pomimo że pięciu odeszło, egzorcysta rozkazał, by obecne powiedziały imiona tych pięciu, co odeszły. Powiedziały, jak napisano.
Uwaga 2: Przezorny egzorcysta w obawie że imiona dwu ostatnich są może fałszywe i wymyślone raczej przez złość diabelską przeciw Najśw. Maryi Niepokalanej[1128] , kilkakrotnie ponawiał nakaz, by powiedziały prawdę, czy imiona te były właściwymi imionami duchów nieczystych, ale odpowiadały stale: „Tak!”
Padł znowu rozkaz ujawnienia, czy było wolą Bożą, by w pierwszym dniu mówiły o aktualnym stanie Kościoła. Odpowiedź: „Natychmiast, jak powiedziano!”[1129]
[365d] Uwaga: W świetle tej odpowiedzi zrozumiano, że było to istotnie wolą Bożą, tym bardziej, że [złe duchy] omawiając te sprawy, mówiły na swą niekorzyść, i dlatego od czasu do czasu powtarzały: „Opłacamy kata, który nas siecze”. Co więcej, trzeba zaznaczyć, że zapytywane czasem o sprawy mniejszej wagi, odpowiadały: „Nie jest wolą Najwyższego”, czasem zaś: „Nie możemy ci więcej powiedzieć”, czy podobnie.
Upewniony tak dostatecznie egzorcysta, pragnąc się też przyczynić do działania na rzecz Kościoła, zanim przystąpił do wydawania nowych rozkazów, polecił na nowo odczytać to, co spisano w pierwszym dniu, nakazując złym duchom, by słuchały uważnie oraz by oświadczyły, czy tak mówiły, jak zostało spisane. W rezultacie takiego czytania poczyniono pewne korekty, zgodnie z tym co wyłożono wyżej, i dołączono jeszcze pewne wyjaśnienia, stosownie do zeznań duchów nieczystych.
[365e] Padł teraz rozkaz, by — jeśli taka jest wola Boża — podały jeszcze inne dane na temat obecnego stanu Kościoła. Zaczęły szybciutko mówić to, co zostało już w odpowiedziach spisane, ale egzorcysta nakazał mówić w tempie zwolnionym, by można to było utrwalić na piśmie. A oto, [co mówiły]:
[1127] Wydaje się, że wyraz ten wpisano później, stąd zamiast 21 i 22 było 20 i 21.
[1128] Mignot i putta — wyrazy nawiązujące w rzymskim narzeczu ludowym do prostytutek; dlatego zrozumiałe było zastrzeżenie egzorcysty.
[1129] 668por. nr [361b],