Strona 551
Tom III
Rozdz. 2. Wojna, jaką [nie uporządkowana] ambicja wydaje duchowi ludzkiemu.
Rozdz. 3. Próżna chwała to jeden z największym wrogów doskonałości chrześcijańskiej, gdyż zatruwa wszystkie jej poczynania i wiedzie do śmierci.
Rozdz. 4. Ta wada jawi się jako wielki wróg doskonałości, ponieważ walczy wsparta siedmioma wadami[1034] , których stanowi głowę.
Rozdz. 5. Próżna chwała jest prawie niepokonalnym wrogiem chrześcijańskiej doskonałości.
Rozdz. 6. Środki na pokonanie grzesznej ambicji i próżnej chwały.
Rozdz. 7. Inne środki umożliwiające pełne zwycięstwo nad tymi dwoma wadami
[358i] Artykuł 9. Przeszkody do doskonałości mogące pochodzić z zewnątrz od innych miłych istot.
Rozdz. 1. Nie uporządkowana miłość do krewnych.
Rozdz. 2. Przyjaźnie oparte na zmysłowej i cielesnej miłości do rzeczy i osób budzących upodobanie.
Rozdz. 3. Tego rodzaju przyjaźnie bardzo są szkodliwe i niebezpieczne.
[359] —Traktat trzeci—
O stałych usposobieniach bezpośrednich potrzebnych do doskonałości Chrześcijańskiej, a polegających na cnotach moralnych.
[359a] Artykuł 1. O pierwszej cnocie kardynalnej, to jest o roztropności[1035].
Rozdz. 1. Na czym polega istota roztropności. Określenie: jest to cnota intelektualna, ukazująca, co należy czynić, a czego unikać w każdej poszczególnej czynności, aby działać poprawnie. — Według [Doktora] Anielskiego[1036] na doskonałą roztropność składają się trzy składniki: 1) wyszukanie środków do tego, by dzieło było w pełni udane, a to zwie się radą; 2) trafny osąd, że w konkretnych okolicznościach dane środki są właściwie, a to nazywa się osądem; 3) nakaz rozumu
[1034] Jakoż św. Tomasz za „córki próżności” ma chełpliwość, chęć wyróżnienia się, hipokryzję (obłudę), upór przy swym zdaniu, niezgodę, przekorę, krnąbrność (nieposłuszeństwo): Summa teol., II-II, 131 a. 5.
[1035] „Artykuł 1. O pierwszej… roztropności” — dod. późn. O roztropności i pozostałych cnotach kardynalnych (wyjąwszy cnotę sprawiedliwości) mówi Święty omawiając cnoty zarówno M.-L. Maurizzi, jak K. Del Bufalo. Zob. Memor. Biogr., s. 23—26 i 77—86.
[1036] Doktor Anielski — Święty Tomasz z Akwinu.