Strona 53
Tom III
Maryi zawsze Niepokalanej, przez zasługi i pośrednictwo wszystkich Aniołów i Świętych obecnych i przyszłych oraz wszystkich stworzeń. O gdyby się to dało! Umieram, bo nie miłuję, alem jest największym nędzarzem i więcej jeszcze, itd. ∞ O§O.
[68] 50. Bóg potrafi w sposób wewnętrzny dokonywać w duszach wielkich rzeczy. Działaj, o Boże mój! itd. (Oświadczenie generalne).
51. Jezu w Najśw. Sakramencie, najukochańszy ponad wszystko Oblubieńcze duszy mojej, rzucaj, proszę Cię przez zasługi Niepokalanej, najukochańszej mej ponad wszystko i boleściwej Matki oraz przez zasługi Aniołów, Świętych i wszystkich Sprawiedliwych, rzucaj z tego świętego ołtarza miłości najpłomienniejsze jej groty na wszystkie serca, aby wszyscy ukochawszy Cię i teraz, miłowali Cię później na wieki w niebie (lecz odwołuję się do Oświadczenia generalnego).
52. Jeśli przez Boskie zrządzenie żyć będę musiał wśród świata, chcę (prócz obowiązków stanu) spełniać za łaską Bożą także i te, jakie bym spełniał żyjąc w samotności. Chciałbym np. oddawać Bogu bardzo wielką chwałę przez pełnienie wszelkich cnót, a przez modlitwę, itd. sprawiać, alby do Boga powróciło wielu: [chciałbym], że tak powiem, bez tchu niemal prosić towarzyszy moich i wszelkie stworzenia, aby się wstawiali u Boga w sprawach duchowych i doczesnych potrzeb wszystkich, jakie tylko istnieją stworzenia, i o wybawienie dusz z czyśćca (lecz odwołuję się do Oświadczenia generalnego).
53. Poszerzaj, o Panie, w każdym z nieskończenie małych momentów pragnienia moje dotyczące Ciebie i tego, co się Tobie podoba (ale odwołuję się do Oświadczenia generalnego).
[69] 54. Spraw, o mój Boże, abym im bardziej się widzę obsypanym przez Ciebie dobrodziejstwami, tym więcej Ciebie miłował, a siebie coraz bardziej uznawał za najniegodniejszego (Oświadczenie generalne).
55. Rozważaj, duszo moja, że wielu ludzi tym więcej działa i upokarza się, im bardziej oddani są działaniu i pokorze (Oświadczenie generalne).
56. Ponieważ ze wszystkich jestem najbardziej nędzny i bezbożny i ponieważ widzę, że coraz mniej przygotowany jestem do tego, aby otrzymać wnet subdiakonat[88], potem zaś dalsze święcenia wyższe, przeto w celu otrzymania tychże święceń postanawiani pełnić i ofiarowywać Panu to, co czyniłyby wszystkie stworzenia istniejące, przyszłe i możliwe, zakładając, że wszystkie byłyby obdarzone świętością niezmiernie doskonałą; i co czyniliby wszyscy Święci, Aniołowie, Najśw. Maryja, moja ponad wszystko najukochańsza Matka, i mój ponad wszystko najdroższy Oblubieniec Jezus Chrystus. Powtarzam, że pragnę
[88] Wincenty otrzymał subdiakonat z rąk kard. Wikariusza G. M. della Somaglia w bazylice Św. Jana Na Lateranie, dnia 21 IX 1816 roku. O tytule kanonicznym patrimonii zob. OOCC V 723, 726, 735, 740.