Strona 476
Tom III
[318b] 2. O duchu, w jakim w konferencjach należy uczestniczyć Aby odnieść z konferencji pożytek, potrzeba nam łaski. A ponieważ Bóg pysznym się sprzeciwia, a darów swej łaski użycza ludziom pokornego serca [por. Jk 4, 6], dlatego trzeba koniecznie w konferencjach brać udział w duchu najgłębszej pokory, a co za tym idzie, z dogłębnym i mocnym przeświadczeniem o potrzebie słuchania spostrzeżeń innych, a także z przekonaniem o niegodności łaski potrzebnej do korzystania z tych spostrzeżeń.
Stąd też każdy może dojść do wniosku, jak dalekim byłby od korzystania z konferencji, kto by brał w nich udział dla popisywania się swymi pomysłami, myślami, sposobem rozumowania czy erudycją.
[318c] 3. O celu, w jakim powinno się na konferencje uczęszczać Bóg stworzył wszystko dla swej chwały, a człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boga [por. Rdz l, 26] powinien wszystko czynić ku większej Jego chwale, bo wsparty łaską ma Go naśladować, jak tylko potrafi. A jeżeli to jest obowiązkiem wszystkich ludzi, to z o ileż większą doskonałością winni ten obowiązek wypełniać duchowni! Dlatego też mają oni uczęszczać na konferencje, by gorliwością swą w miarę sił przyczyniać się do większej chwały Bożej.
To uczęszczanie na konferencje ma służyć duchownym nie tylko do przysparzania chwały Bogu przez skuteczniejsze dążenie do większej doskonałości ewangelicznej ich samych i otoczenia, ale też do lepszego przygotowania się do wszelkich prac apostolskiej posługi zmierzającej do większego uświęcenia i zbawienia wszystkich ludzi. Wszelkie inne cele, czy sprzeczne z tym zasadniczym, czy też drugorzędne, lecz nie odpowiadające celowi głównemu i nie wiodące do niego same przez się, powinny być dalekie od wszystkich uczestniczących w konferencjach.
[318d] 4. O prostocie w prowadzeniu konferencji, koniecznej do ich stałości i owocności
Sposób zbyt wyszukany, zbyt subtelny i efektowny, jakiego szukają niektórzy, odpowiadać może nieznacznej tylko garstce ludzi; mało jest bowiem osób o tak wielkich zdolnościach, wysokim wykształceniu i zasobie czasu, by mogły poświęcić się pracy naukowej, niezbędnej do przygotowania przemówień nacechowanych wielką erudycją lub pisaniu mądrych rozpraw stylem nienagannie gładkim. Ponieważ jednak w Zjednoczeniu[830] , mało jest tego rodzaju osób, które prócz tego zajmują się sprawami o wielkim znaczeniu, a przynajmniej takimi, jakim przypisuje się większą wagę, przeto nie zawsze i nie w każdej potrzebie konferencjom mogą spieszyć osobiście z pomocą.
Trzeba ponadto wziąć pod uwagę, że przemówienia odznaczające się zbytnią erudycją, jak i zbyt wzniosłe i wyszukane rozprawy, słabo oddziałują na umysł i prawie wcale nie pobudzają serca do skruchy.
[830] Società oznacza tu Zjednoczenie — główne Dzieło Pallottiego