Strona 475
Tom III
18. Sumiennie pełnić swe obowiązki, pomnąc na konieczność złożenia ścisłego rachunku przed Bogiem.
19. Co drugi tydzień, a przynajmniej co miesiąc przeczytać tę Regułę i wybrać sobie dwa lub trzy punkty, by ich przestrzegać z większą starannością. To czyń, a żyć będziesz.
5. [CZWARTKOWE KONFERENCJE DLA DUCHOWIEŃSTWA][827]
(OOCC V 571 —585; data: 1838/1839)[828]
[318] Cotygodniowe konferencje duchowne, teologiczne i duszpasterskie dla duchowieństwa, ustanowione pod szczególną opieką Niepokalanej Matki Boga, Królowej Apostołów[829]
[318a] 1. O stosowności uczęszczania na konferencje Choć nie brak duchownych tak pełnych ducha [Bożego, tak] wykształconych i doświadczonych w pracach duszpasterskich, że mogliby w zaciszu domowym starać się o większy wzrost w cnotach, o pogłębianie teologicznej wiedzy i o lepsze wciąż przysposobienie się do duszpasterskiej pracy, to jednak udział w konferencjach pomaga wszystkim do większego postępu. Już bowiem sama obecność na nich, zmierzająca do wymiany wzajemnych refleksji, jest ćwiczeniem w pokorze, która usposabia dusze do przyjmowania większych oświeceń Ojca Niebieskiego oraz większych pomocy duchowych, potrzebnych do dobrego korzystania z powyższych oświeceń. Kto zatem nie mając istotnej przeszkody nie chce w konferencjach uczestniczyć, naraża się na niebezpieczeństwo, że pozbawi się wielu darów i łask Bożych.
[827] Konferencje zapoczątkowane przez Pallottiego znane były nie tylko w Rzymie. Myślał o nich Święty jeszcze przed otrzymaniem kapłaństwa (ząb. nr [252b]. Myśl krystalizowała się zwłaszcza równolegle z Miesiącem Majem dla duchownych. Z roku 1838 pozostał obszerny szkic (w którym promotorem konferencji jest „związek Kapłanów pod szczególną opieką… Królowej Apostołów” i w którym znajduje się charakterystyczna modlitwa do Królowej Apostołów używana dotąd w SAC. Zob. OOCC V 586—591). Obszerniejsze opracowanie pochodzi z okresu 1838—1839. To opracowanie podajemy tu w języku polskim. Wreszcie, po znanym sukcesie nabożeństw urządzonych wyłącznie dla duchowieństwa w kościele o Spirito w maju 1839, Pallotti, posługując się wspomnianymi opracowaniami, traktuje w tymże roku w Camaldoli o tych konferencjach w ramach osobnej prokury (Wyb. I s. 279—281), ale ujęcie to jest krótsze i w wielu punktach odmienne. Dlatego przytaczamy opracowanie z roku 1838/1839.
[828] Autograf Pallottiego, bez daty; różne względy, a zwłaszcza odsyłanie do modlitw z dziełka pochodzącego z roku 1838 (zob. Moce i a, OOCC VI 583 nota 3), każą przyjąć za datę powstania przełom lat 1838—1839.
[829] Pierwszy szkic (zob. przyp. 367) informuje, że konferencje te szerzy zespół kapłanów… „-pod szczególną opieką Królowej Apostołów”. (Tamże, 586).