Strona 473
Tom III
6. W czasie wolnym od posługi kapłańskiej czy [innych] obowiązków nie trać ani rano, ani za dnia żadnej chwili na bezczynność czy próżne zajęcia, ale wykorzystaj czas na studium Pisma św., teologii dogmatycznej i moralnej, ascetyki, wymowy świętej itd. Wyznacz też sobie w dziennym porządku odpowiedni czas dla każdej czynności, nawet na odprężenie godziwe. Niczego zaś nie czyń dla zwyczaju lub dla dania upustu naturalnej skłonności, lecz spełniaj wszystko wedle ducha i woli Bożej.
7. Przed obiadem poświęć parę chwil na skupienie. Odczytaj (wtedy lub przed studium), klęcząc i z odkrytą głową, rozdział lub z 15—20 wierszy z Nowego Testamentu oraz zrób rachunek sumienia ogólny i szczegółowy (…)
8. Stół ma być skromny i umiarkowany, posiłek krótki, zaprawiony pobożną jakąś lekturą lub rozmową, a towarzyszyć mu ma należne błogosławieństwo i dziękczynienie. Następnie — trochę rekreacyjnego odprężenia, połączonego z nienaganną rozmową, stosowną dla świętości stanu.
9. Po czym, jeżeli zachodzi potrzeba, odpocząć nieco; Nieszpory i pół godziny czytania duchownego (połączonego z rozważaniem, religijnymi uczuciami i modlitwami), studium i osobiste zajada.
10. Nawiedzenie Najśw. Sakramentu i Najśw. Dziewicy; przechadzka w miejscu nieuczęszczanym, w towarzystwie osób duchownych lub pobożnych ludzi świeckich. Mówić z nimi nie o świecie, ale o rzeczach pożytecznych i o Bogu, zachowując przy tym powagę, skromność i pobożność, tak zewnętrzną jak i wewnętrzną.
11. Wieczorem przez pół godziny lub kwadrans — medytacja i Matutinum z Laudesami na dzień następny[826] (latem można to zrobić przed nawiedzeniem Najśw. Sakramentu); potem (w zimie) studium. Przed wieczerzą — Różaniec odmawiany wraz z domownikami. Przy wieczerzy zachowuj większą niż rano wstrzemięźliwość, aby pokarm nie szkodził i nie utrudniał potem ćwiczeń duchownych następnego poranka.
12. Przed samym spoczynkiem — rachunek sumienia, przygotowanie medytacji na dzień następny z prośbą o pożądany owoc, trzy „Zdrowaś Maryjo”, itd., jak rano. Przy rozbieraniu się mów: Nunc dimittis [por. Łk 2, 29-32] i De profundis [Ps 130]; przeżegnaj się następnie wodą święconą i pokrop nią łóżko. Leżąc już w łóżku, mów z rękami skrzyżowanymi: W ręce Twe, Panie, polecam ducha mego oraz inne akty strzeliste. I oddaj się spoczynkowi w Najśw. Sercach Jezusa i Maryi.
[317e] V. W każdym czasie. „Czyń dobrze, a odwracaj się od zła”.
[826] Jest to tzw. „antycypowanie” pewnych części modłów kapłańskich praktykowane aż do Vaticanum II, a dziś możliwe tylko w pewnym zakresie, pod pewnymi warunkami.