Strona 266
Tom III
Czas rozwiązania mego nadchodzi [por. 2 Tm 4, 6-8]. A tymczasem dobrego [chociaż] bojum nie toczył, zawodum nie dokonał, wiarym nie zachował, [to jednak] na ostatek odłożony mi jest wieniec miłosierdzia, który wręczy mi Pan, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiego pocieszenia [por. 2 Kor l, 3].
56. [REKOLEKCJE DLA PROBOSZCZÓW I SPOWIEDNIKÓW NA MONTECITORIO — 1841]
(Lutni — 58, t. II, s. 656—681; rok 1841) [222] Rok 1841
od dnia 14 listopada Rekolekcje dla proboszczów i spowiedników
[222a] Wstęp: Konieczność odprawienia rekolekcji, które są niezbędne:
1. Dla gorliwych,
2. Dla oziębłych,
3. Dla zaniedbanych.
Wśród wszystkich zaniedbanych ja jestem najbardziej zaniedbany i stanowię przyczynę zaniedbania wszystkich, którzy są i będą; dlatego nie będzie, nie było i nie ma na świecie bardziej niż ja potrzebującego tych świętych ćwiczeń.
[222b] Muszę je tak odprawić, jak chce Bóg stosownie do mej trudnej do pojęcia potrzeby; dlatego ofiaruję teraz i zawsze, w każdym z nieprzeliczonych momentów, i pragnę, bym tak ofiarowywał od całej wieczności i przez całą wieczność modlitwy i zasługi wszystkich Aniołów i ludzi, którzy żyli, żyją i żyć będą, szczególnie zaś zasługi Najśw. Maryi, a wszystko w zjednoczeniu z zasługami i modłami Pana naszego Jezusa Chrystusa, w celu uzyskania wszelkich łask i zmiłowań, aby te rekolekcje tak odprawić, jak tego pragnie sam Bóg. Pragnę je odprawić tak, jak by je odprawił Pan nasz Jezus Chrystus, i pragnę ponawiać wspomniane wyżej ofiarowania w każdej z nieskończenie małych chwil od całej wieczności i przez całą wieczność na podziękowanie, jak gdybym już miał zapewnienie, że święte ćwiczenia rekolekcyjne odprawię z doskonałością Jezusa Chrystusa. Ale że we wszystkim zawsze jestem samą tylko niedoskonałością, dlatego ufam, że niedościgniona doskonałość Jezusa Chrystusa zniweczy mą trudną do zrozumienia niedoskonałość, a Jezus Chrystus użyczy mi takiej doskonałości, jaką się sam odznaczał we wszystkich dziełach swoich.
Boże mój, sam z siebie nic nie potrafię.
Z Tobą mogę wszystko.
Chcę wykonywać wszystko z miłości ku Tobie.
Tobie cześć — a mnie wzgarda!