Strona 184
Tom III
przeróżne choroby, męczące trudy, nędze, ubóstwo, niedostatki, trzęsienia ziemi, pożary, wylewy wód, gradobicia, wszelkiego rodzaju przykrości związane z porami roku, wojny, rewolucje, rzezie oraz wszelkie inne nieszczęścia fizyczne całego świata, które były, są i będą do końca czasów. Winienem też wszelkiego zła, jakie tylko jest możliwe, albowiem wszystko ono zaistniałoby z mojej winy, gdyby się nie było dokonało dzieło odkupienia i gdybyś Ty, mój Boże, przez miłosierdzie swoje i przez wstawiennictwo Najśw. Maryi, Aniołów i Świętych i wszystkich sprawiedliwych, nie powstrzymał miecza sprawiedliwości Boskiej. Mój Boże, wyznaję, że jestem winny nie tylko wszelkiego zła fizycznego całego świata i jeszcze więcej, ale ponad to, że odpowiadam za skutki wszystkich grzechów popełnianych w porządku łaski.
[148c] Uświadamiam sobie, o mój Boże, że stworzyłeś nas litościwie ma obraz swój i podobieństwo [por. Rdz l, 26], że obdarzyłeś nas wolną wolą, abyśmy jako żywe podobieństwo Twoje udoskonalali siebie samych w sposób zasługujący na nagrodę. Lecz ileż to dusz — liczymy je na miliony i na setki milionów — nie doszło z powodu grzechów do tej doskonałości, a ileż, ileż to milionów dusz — jeżeli doszły do jakiegoś stopnia doskonałości — z powodu grzechów moich nie pracowało tak, jak by mogły i powinny pracować dla dojścia do tego, by wszystkie były w pełni święte i doskonałe jak Ojciec Niebieski [por. Mt 5, 48]!
O, Boże mój! Otom przed Tobą j alko ten, który będąc winnym grzechów całego świata oskarża się jako odpowiedzialny za wszelkie szkody, jakie w porządku łaski poniosły i poniosą wszystkie dusze; stąd oskarżani się również, żem winien wiecznej zguby wszystkich dusz, które poszły lub pójdą na zgubę na całą wieczność.
[148d] Oskarżam się zatem, o Boże mój, teraz i zawsze, że jeśli wszystkie te dobre dzieła, które mogły i powinny być wykonywane przez wszelkie stworzenia przeszłe, teraźniejsze, przyszłe i możliwe, do skutku jednak nie doszły, to stało się to tylko z mej winy; a co do wszystkich owych błędów i niedoskonałości, jakie towarzyszyły wszystkim dobrym uczynkom spełnionym już i tym, co jeszcze będą spełnione, to — oskarżam się — wszystkie te błędy i niedoskonałości z mojej zostały popełnione winy.
I wszystkie wszelkiego rodzaju święte instytucje, które z uwagi na niezmierną wartość dzieła zbawienia mogły się rozwijać i trwać w pełnej owocności na całym świecie dla większej chwały Bożej i dla zbawienia całego rodzaju ludzkiego, a które się nie rozwinęły, były zwalczane czy wypaczane, to — oskarżam się, Boże mój — wszystkie one z mej winy doznawały prześladowań, przeszkód i wypaczeń.
I wyznaję, że całe owo wszelkiego rodzaju zło, któremu przez moc nieprzebranych zasług Jezusa Chrystusa i przez możną przyczynę Najśw. Maryi, całej Wspólnoty Niebian i wszystkich sprawiedliwych można było w każdym okresie zapobiec na całym świecie (któremu jednak nie zapobieżono, lecz przeciwnie, popierano je), to całe owo zło wskutek