Strona 59

Mu Reguł do aprobaty Wasza Świątobliwość zlecił Jego Eminencji Najprzewielebniejszemu Księdzu Kardynałowi Lambruschiniemu zbadanie rzeczonych Reguł, by mógł zdać o tym relację. Otóż wedle nich kandydaci po nowicjacie, uznani za zdatnych do Stowarzyszenia, zostają dopuszczeni do religijnego aktu konsekracji, w której oddają się całkowicie Bogu dla pełnienia dzieł na większą chwałę Bożą i na większe uświęcenie dusz; dochodzą oni równocześnie[126] do zawarcia uroczystego kontraktu (bez ślubu) ze wspomnianym Stowarzyszeniem, że żyć będą w ubóstwie, czystości, posłuszeństwie, doskonałym życiu wspólnym i wytrwaniu, i tak, bez węzła ślubów, podejmują ich praktykowanie, czyli treść albo samą substancję..

Dlatego proszą, by Wasza Świątobliwość raczył Stowarzyszeniu – petentowi przyznać przywilej przyznawany innym zgromadzeniom zakonnym (Congregazioni), według którego klerycy tegoż Stowarzyszenia mogliby gdziekolwiek i kiedykolwiek otrzymywać święcenia z tytułu „wspólnego stołu”. [A proszą o] to z tej racji, by [mając] możliwie największą ilość ewangelicznych pracowników, można było stanąć w gotowości do wszelkich prac na większą chwałę Boga i pożytek bliźnich.

Całując święte stopy błagają o Apostolskie Błogosławieństwo.

I niechaj łaska itd.[127]

29. [PROŚBA O PRAWO UDZIELANIA KOMUNII ŚW. W GODZINACH POPOŁUDNIOWYCH W CZASIE PROWADZONYCH MISJI]

(6 IV 1848; OOCC IV 104)[128]

[57] Ojcze Święty

Rzymski kapłan Wincenty Pallotti Stowarzyszeni a (Congregazione) Apostolstwa Katolickiego prosi dla większego pożytku dusz, by Wasza

[126] Na tych słowach kończy się dłuższy dodatek ks. Orlandiego, mniejszy zaś brzmi, jak następuje: „Ojcze Święty, Kapłani Kongregacji Apostolstwa Katolickiego przedstawiają pokornie Waszej Świątobliwości, że alumnów ich zgodnie z Regułą, po dwu latach nowicjatu zwykło się dopuszczać do zawarcia kontraktu w akcie ich Konsekracji czy Profesji (itd.)”.

[127] Ostatni akapit z pierwszego dodatku ks. Orlandiego. — W odpowiedzi na podanie Pius IX odpowiedział brewem, dnia 5 IX 1848 r., przyznając Stowarzyszeniu tytuł „misji” zamiast tytułu „wspólnego stołu”, jak chciał Pallotti wraz ze swymi współbraćmi. Powodem takiej odpowiedzi papieża, prócz racji podanej w nocie wstępnej do obecnego dokumentu, jest fakt, że w tym okresie Założyciel nazywał Stowarzyszenie Instytutem „Księży świeckich”. Z uwagi na cel Kongregacji tytuł „misji” nie był bezzasadny. — Tekst brewe z r. 1848, dotąd nie opublikowany, znajduje się w Archiwum Stowarzyszenia w Rymie. Por. F. Moccia, OOCC IV 110, nota.

[128] Również i w tym, podobnie jak w następnym dokumencie, zaznaczono, że Kongregacja jest Instytutem Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. W imieniu Kongregacji występuje jej Założyciel.