Strona 427
Tom II
Teraz najgodniejszy z duchowieństwa lub jeden z misjonarzy dokona poświęcenia krzyża według następującego rytu:
[9b] Poświęcenie nowo wyciosanego krzyża (śpiewa się):
V. Wspomożenie nasze itd. — R. Który stworzył itd.
V. Panie, wysłuchaj itd. — R. A wołanie itd.
V. Pan z wami. — R. I z duchem itd.
Módlmy się[833]
Błagamy Cię, Panie Ojcze Święty, Wszechmogący, wieczny Boże, abyś raczył pobło + gosławić ten oto znak krzyża, by był zbawiennym lekarstwem dla rodzaju ludzkiego, utwierdzeniem wiary, wzrostem dobrych czynów, odkupieniem dusz, by był pocieszeniem, obroną i zasłoną przed okrutnymi pociskami duchowych nieprzyjaciół. Przez Ch. P. N. Amen.
Módlmy się
Poblo + gosław, Panie ten oto krzyż Twój, przez który wyrwałeś świat spod potęgi demonów i pokonałeś swą męką kusiciela do grzechu, który radował się z buntu pierwszego rodzica, kiedy ten zjadł [owoc] zakazany drzewa (tu kropi się święconą wodą). Niech ten znak krzyża będzie poświęcony w imię Ojca + i Syna, i Ducha Świętego, by modlący się wierni Twoi i chylący się ze względu na Pana przed tym krzyżem, uzyskiwali zawsze zdrowie duszy i ciała oraz wzrost wiary, nadziei i miłości[834]. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Módlmy się
Pobło + gosław ten krzyż, prosimy Cię, Panie! Poświęć to znamię swojej męki, by dla Twych nieprzyjaciół stanowiło zaporę, dla wierzących zaś w Ciebie było wieczystą pomocą; gdziekolwiek ono będzie umieszczone, niech tam nie znajdzie się żadne miejsce na przebywanie demonów. Niech będą tak dalekie od tego miejsca i od przebywających w pobliżu, jak dalekie jest niebo od ziemi. I niechaj przebywają tam potężni Aniołowie, Święci, chroniąc miejscowość i jej mieszkańców, wszyscy zaś wierni oddający głęboką cześć temuż znakowi krzyża niech nieustannie zasługują sobie na osiągnięcie owoców Twego Odkupienia. Który żyjesz i królujesz, Bóg itd. Amen.
Kapłan sypie kadzidło do kadzielnicy, błogosławi, kropi trzykrotnie krzyż wodą święconą i trzykrotnie go okadza[835].
[833] Por. Bened. novae crucis w Rit. Rom., tit. VIII, c. 24. oracja III powstała z tekstów znajdujących się w Bened. solemnior novae crucis, tamże, Bened. reservatae.
[834] „oraz wzrost wiary, nadziei i miłości” — dodał Pallotti w późniejszym czasie.
[835] Ten tekst jest nowością w stosunku do Rytuału II, gdzie jest mowa tylko o trzykrotnym kropieniu krzyża.