Strona 362
Tom II
Przepisy w sprawie oskarżania się z zewnętrznych przekroczeń Reguł
1. W każdy piątek odbędzie się w oznaczonej porze kapituła win w której udział wezmą wszyscy wchodzący w skład wspólnoty danego świętego ustronia.
[34a] 2. Gdy się zbiorą w prywatnej kaplicy czy w innym stosownym miejscu wyznaczonym przez rektora, rektor sam lub ten, kto przewodniczy w jego zastępstwie, powie: Przyjdź Duchu Święty, napełnij serca Twoich wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości.
Ześlij Ducha swego, a będą stworzone. — I odnowisz oblicze ziemi
Módlmy się
[Następują trzy pierwsze modlitwy podane w nrze [547] KLambr zakończone: Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. — Zdrowaś Maryjo itd. — Królowo Apostołów, itd. — Królowi wieków Nieśmiertelnemu itd[694] ].
3. W czasie gdy wszyscy klęczą, tenże mówi z uczuciem żarliwe; wiary:
[Następuje tekst zaczynający się od słów: „Ożywmy naszą wiarę” zamieszczony pod nrem [635] KLambr][695].
[34b] 4. Po tych słowach nastąpi krótka przerwa, aby wszyscy z jak najżywszymi uczuciami pokory i skruchy przygotowali się do wyjawienia swych braków.
5. Najpierw oskarżą się bracia pomocnicy, potem studenci, a wreszcie księża. W poszczególnych grupach zachowa się porządek według starszeństwa w Stowarzyszeniu, i to w ten sposób, że najstarszy z każdej grupy oskarży się w niej pierwszy[696]. Nie mówi się tu o nowicjuszach, gdyż ci oskarżają się przed mistrzem nowicjatu.
[34c] 6. Każdy oskarża się klęcząc w środku kaplicy czyli sali kapitulnej. Nie ustala się co do sposobu żadnej formuły, aby każdy mógł to uczynić pod dyktando szczerego ducha pokuty, nie zaś, by mieć to ze sobą.
7. Przedmiotem oskarżenia będzie właśnie brak przestrzegania świętych Reguł; należy jednak wyszczególnić, jakiej Regule uchybiono.
8. Rektor lub przewodniczący w jego zastępstwie przy wyjawianiu win udzieli każdemu zbawiennego upomnienia i nałoży nieznaczną pokutę.
[693] Zob. uwagę przy nrach [32] i [33]. Numerację rozdziałów od 1 do 3 oznaczono cyframi arabskimi, od 4 do 8 — rzymskimi.
[694] Słowa od „Zdrowaś Maryjo”, aż do końca, dodał Ghirelli.
[695] Pozostały trzy wersje tego, co następuje teraz aż do końca czwartegc rozdziału: Maspaniego, Ghirellego i Pallottiego. Wersje Świętego podajemy w tekście, gdy tymczasem dwie poprzednie — w nocie, przy końcu tekstu pierwszego.
[696] Tak Święty zmienił pierwotny przepis, według którego najstarszy z grupy oskarżał się ostatni.