Strona 277
Tom II
[10i] Wszyscy żyjący obecnie czy w przyszłości w świętych ustroniach Pobożnego Zjednoczenia powinni wieść życie według tych zasad, przepojeni ich duchem, by naśladując jak najdoskonalej Pana naszego Jezusa Chrystusa, stali się podobni Jemu również i w chwale [por. Koi 3,4].
[11] [TESTAMENT DUCHOWY][438]
(1840; OOCC III 23—33) [Polski tekst zob. Wyb. I 199—204 nry [624] — [637]].
[12] ZARZĄD STOWARZYSZENIA[439]
(1843 (…); OOCC III 113—119)
Rozdział 1 — Zwierzchność Każde ustronie Stowarzyszenia ma mieć jako przełożonego rektora, i wicerektora do pomocy i do zastępowania go w razie potrzeby.
Wszystkie ustronia należące do Prowincji za przełożonego mają prowincjała, wspieranego przez konsultę prowincjalną, która składa się z trzech radnych i z jednego sekretarza.
Całe Stowarzyszenie ma za przełożonego Generała, wspieranego przez Konsultę generalną, która składa się z trzech radnych i z jednego sekretarza.
[438] Rękopis rozpoczynający się od słów: Nella mia morte, znaleziony bez podpisu i daty po śmierci Święte go, uznany zaraz za niezbywalny dla całego Dzieła testament duchowy Założyciela (różny od zwyczajnego testamentu z r. 1847: Race. I nry (497—508), dotyczy w szczególny sposób części ośrodkowej jego Dzieła. Uznaje się za pewne, że w pierwotnej formie dokument powstał w r. 1840 w Osimo, gdzie Założyciel liczył się ze śmiercią, nie mając jeszcze skonkretyzowanych planów co do Stowarzyszenia (Kongregacji). Apel skierowany do księży Zjednoczenia, po ukształtowaniu się Stowarzyszenia, jest przede wszystkim apelem do członków tegoż Stowarzyszenia. Nic dziwnego, że w Stowarzyszeniu przyjmowano to za rzecz oczywistą, i to tak dalece, że prawie aż do naszych czasów uważano, iż rękopis pochodzi z lat 1847—1848. Zob. Hettenkofer, Pia Societd dell`Apost. Cattolico, Roma 1924, 5—6; Faller, Reg. Fond. 10.
[439] Dokumenty umieszczone tu pod nrami [12] — [17] włącznie stanowią raczej szkic przygotowawczy niż tekst definitywny. Dotyczą Stowarzyszenia już zaplanowanego, jeżeli jeszcze nie w pełni ukształtowanego, a z uwagi na treść konkretną wydają się być przygotowaniem pewnych partii Konstytucji. Daty tych dokumentów dokładnie nie da się ustalić, ale nie mogą być wcześniejsze niż od 1843 r. z uwagi na to, że dotyczą odrębnego Instytutu. Wiele w nich dodatków późniejszych, dopisanych jednak za życia Założyciela, ale wyraz Stowarzyszenie (Congregazione) nie zawsze zdaje się być dodatkiem późniejszym. Zob. też Dział II, cz. 4, nr [3].