Strona 276
Tom II
Bożego przełożeni kościelni na skutek oszczerczych doniesień będą nas musieli upominać i karcić.
[10e] A kiedy dla ewangelicznych poczynań będziemy musieli wiele cierpieć i wzdychać, i dogorywać, pamiętajmy, że Boski nasz Odkupiciel będąc w ucisku tym dłużej się modlił. „I stał się pot Jego jako krople krwi spływającej na ziemię” [por. Łk 22, 43-44].
Jeśli wśród samychże prac ewangelicznych zdradziliby nas ludzie darzeni przez nas nawet największym zaufaniem, przypominajmy sobie, że Jezus „gdy jeszcze mówił, oto rzesza i ten którego zwano Judaszem, jeden z Dwunastu, szedł przed nimi i przystąpił do Jezusa, aby Go pocałować. A Jezus mu rzekł: „Judaszu, pocałunkiem zdradzasz Syna Człowieczego” [por. Łk 22, 48].
[10f] Jeżeli w pracach podejmowanych dla Pana będziemy opuszczeni przez ludzi, przypomnijmy sobie Jezusa, którego, gdy był w męce, „wszyscy opuściwszy, pouciekali” [por. Mt 26, 56][435]
Jeżeli w pracach podejmowanych dla Pana zostaniemy fałszywie oskarżeni, wyśmiani, wyszydzeni, pobici, przeklinani, przypomnijmy sobie, że Jezus, jeżeli się to nie sprzeciwiało chwale Ojca Przedwiecznego, cierpiał i milczał z nieskończoną miłością: „Ale Jezus milczał” [por. Mt 26, 63][436].
[10g] Jeżeli mimo rzeczywistej naszej niewinności i mimo wspaniałości samych dzieł ewangelicznych przemawiających dowodnie za naszą niewinnością zostalibyśmy ostatecznie potępieni, pamiętajmy, że w takiej właśnie sytuacji znalazł się Jezus, który choć publicznie uznany przez samego namiestnika Piłata za niewinnego, został skazany na śmierć: „Wtedy więc wydał im Go na śmierć krzyżową” [por. J 19, 16].
Jeżeli zostaniemy przez świat potępieni, a szatan będzie nas kusił pamięcią o naszych wrogach, wspomnijmy, że Boski Odkupiciel ledwo co ukrzyżowany pomiędzy dwoma łotrami, cały przejęty miłością i miłosierdziem, powiedział: „Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią” [por. Łk 23, 34].
[10h] Jeżeli ujrzymy, że wskutek prześladowania ze strony świata wyrok wydany na nas zostanie wykonany i że zostaną zniweczone dzieła powołane do bytu dla większej chwały Bożej i dla pożytku dusz, to i wtedy niech wzrasta we wszystkich ufność, że mocą i zasługą śmierci Jezusa Chrystusa Ojciec zmiłowań przysposobi nas sobie do najwznioślejszego uczestnictwa w chwale zmartwychwstania Pana naszego Jezusa Chrystusa oraz że dzieła zniweczone powstaną tym chwalebniej w uwielbionym Jezusie, lub też, że za Jego sprawą powstaną inne, wspanialsze, i będą one szerzone i utwierdzane na zawsze[437]
[435] Tu Pallotti zostawił tylko nawias, w który inna ręka wpisała miejsce ze św. Mateusza.
[436] Wraca uwaga z poprzedniego przypiska.
[437] Wobec tego, co przeżyła la piccola Societa przed 1839 i co czekało tę małą gromadkę skupioną wokół Założyciela wobec nadchodzącej burzy w 1848, podniosłe te wskazówki Świętego nie były pisane ani bez doświadczenia, ani na wyrost.