Strona 163

[341] Kapłani oddani ćwiczeniom samotności, mając zgodę ojca duchownego na celebrowanie Mszy św., będą ją odprawiać w wewnętrznej ustronnej kaplicy.

Podczas dni samotności, oprócz biczowania się[275], które należy stosować codziennie przez przeciąg przynajmniej jednego Miserere, będą praktykować umartwienia zewnętrzne, jakie ojciec duchowny uzna za wskazane i konieczne dla duchowego postępu danego uczestnika.

We wszystkim należy stosować przepisaną metodę i formę.

Rozdział 2 O postach i umartwieniach cielesnych

[342] Z największą dokładnością przestrzegać będą [członkowie Stowarzyszenia] postów Kościoła św. Nie skorzystają nigdy na użytek wspólnoty z łagodnych zdań teologów; a czynić tak będą nie dla osądzania różnych ich opinii, ale przynajmniej z motywu pokuty, dla naśladowania postu Pana naszego Jezusa Chrystusa, dla budowania wiernych oraz dla większej skuteczności w głoszeniu ludowi pokuty.

[343] W dni postne, prócz zupy, nie będzie nigdy trzech dań.

Na wieczorny posiłek w dni postne Kościoła poda się około cztery uncje chleba[276], porcję owoców albo zamiast nich skromną porcję pokarmu ściśle postnego, zgodnie ze zwyczajem wspólnot ściślejszej obserwancji, albo owoce suszone; w każdym jednak wypadku tylko jedną z tych rzeczy.

[344] Zachęca się do zachowywania postów Kościoła także te osoby, które nie ukończyły jeszcze dwudziestego pierwszego roku życia.

Nie będą korzystali w dni postne z dyspens publicznych udzielanych co do jakości pokarmów.

[345] Prócz postów Kościoła będą przestrzegać postu we wszystkie wigilie głównych świąt obowiązujących Najśw. Dziewicy[277], w wigilie każdego Apostoła, świętego Patrona miejscowości, we wszystkie piątki w ciągu roku; w każdą zaś środę wstrzymają się od mięsa i rosołu na cześć Najśw. Dziewicy Karmelitańskiej.

[346] Co do postów przepisanych Regułą, rektor ustronia, wyjąwszy piątki, może czasem, ale nie za często, i to przy jednym tylko posiłku, pozwolić na użycie nabiału lub tłuszczu.

Przy posiłku wieczornym, w dni postu nakazanego Regułą, a nie prawem Kościoła, porcja chleba może przekraczać nieco cztery uncje.

[275] Święty pisze o używaniu do tego celu dyscypliny sznurkowej — Disciplina di Funicelle.

[276] Rzymska uncja waży ok. 28 gramów.

[277] Jak już wspomniano, chodziło o święto Niepokalanego Poczęcia, Narodzenia, Oczyszczenia i Wniebowzięcia.