Strona 113
Tom II
Go z potrzeby; toteż z całą prostotą, szczerością i pokorą przedstawią swe wątpliwości tym, którzy im będą mogli udzielić odpowiednich wyjaśnień.
Tytuł XIII
„I rzekł do nich: «Cóż jest, żeście Mnie szukali? Czyż nie wiedzieliście, że w tym, co jest Ojca mego, być winienem?»” [por. Łk 2, 49]
Rozdział [1 i] jedyny
O oderwaniu serca od krewnych, kiedy stanowią przeszkodę w sprawie osobistego uświęcenia, większej chwały Bożej i pożytku dusz.
[130] Aczkolwiek Pan nasz Jezus Chrystus miłował nieskończenie swą Najśw. Matkę Maryję i mniemanego ojca, św. Józefa, to jednak wiedząc, że jest wolą Jego Ojca Niebieskiego, by na pewien czas oddalić się od nich, ku niezmiernemu ich strapieniu, aby wypełnić godną uwielbienia wolę [Ojca], dopuścił na nich cierpienie rozłąki, ale [uczynił to], dla spełnienia woli Ojca Niebieskiego.
Podobnie wszyscy, którzy za szczególnym zmiłowaniem Bożym dojdą do przekonania, iż jest wolą Boga, by żyli w Stowarzyszeniu[222], aby poświęcić się własnemu uświęceniu i pracy na większą chwałę Bożą i na większe uświęcenie dusz, w obliczu jakichkolwiek przymilnych i wzruszających głosów krwi wzywających ich do ponownej bliskości z krewnymi i przyjaciółmi niech wspomną na swój obowiązek naśladowania w takich okolicznościach Pana naszego Jezusa Chrystusa. I dlatego dla motywu, by nie porzucać krewnych, nie powinni zaniedbywać sprawy niezmiernej wagi, to jest własnego uświęcenia, większej chwały Bożej i pożytku dusz. Stąd też dla przezwyciężenia wszelkiej pokusy niech się posługują bronią modlitwy i niech pamiętają, że jest dla nich zawsze w pogotowiu łaska, by ustawicznie utrzymywali się jako poświęceni Bogu i by przestrzegali zobowiązań podjętych w Stowarzyszeniu[223]
[131] Aby ci, co są lub będą w Stowarzyszeniu, byli mniej narażeni na tego rodzaju pokusy — które wszak występują często, i to w bardzo pociągającej, a zwodniczej postaci rzekomego dobra — [przeto] wzorując się na bardzo mądrym i pożytecznym zwyczaju wprowadzonym w dobrze urządzonych wspólnotach, nikt nie będzie mógł wysyłać czy
[222] Congregazione — wyraz wpisany przez Pallottiego na miejsce Pia Societa.
[223] Od „niech się posługują” do końca zdania wpisał Pallotti na miejsce słów poprzednich: „niech wyobrażają sobie często, że Pan nasz Jezus Chrystus kieruje indywidualnie te słowa: «Kto nie ma w nienawiści ojca, matki, a ponadto swego życia, nie może być moim uczniem»”.