Strona 338
Tom I
OBOWIĄZKI PROKURATORA, KTÓRY POD OPIEKĄ ŚWIĘTEGO JUDY TADEUSZA APOSTOŁA MA STARAĆ SIĘ O ROZWÓJ RÓŻNYCH PRAKTYK POBOŻNYCH ZATWIERDZONYCH PRZEZ KOŚCIÓŁ
[365] Praktyki pobożne, które zatwierdził Kościół święty i obdarzył odpustami, są następujące:[823] Różaniec Święty; Szkaplerze — Karmelitański; Niepokalanego Poczęcia; Matki Bożej Bolesnej; Trójcy Świętej Zakonu Mercedariuszy; Arcybractwa — Paska Najświętszej Maryi Panny; Paska Św. Franciszka z Asyżu; Najświętszego Serca Jezusowego; Najświętszego Serca Maryi Panny; Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa; Adoracji Najświętszego Sakramentu, oraz inne Bractwa[824], jak też Droga Krzyżowa i inne pobożne praktyki zatwierdzone przez Kościół święty.
[366] Zatwierdzając tego rodzaju pobożne praktyki i obdarzając je wielkim skarbem odpustów świętych, Kościół miał na uwadze większą chwałę Boga i większy pożytek dusz. Ażeby więc odpowiedzieć tym zamiarom Kościoła świętego, powinniśmy się poczuwać do obowiązku korzystania z tych wszystkich pobożnych praktyk, zatwierdzonych przez naszą Matkę-Kościół święty, oraz do starania się, aby wszystkie dzieci Kościoła korzystały z nich w całej pełni. Święty Franciszek Salezy[825] pochwalał i bardzo zalecał należenie do tego rodzaju Bractw
[823] Por. wyżej nr [l 34] oraz odnośne jego przypisy.
[824] Jak się nam dato ustalić, Pallotti należał jeszcze do następujących stowarzyszeń: Arcybractwo Najświętszego Sakramentu, przy kościele San Lorenzo in Damaso — od 26 IV 1816; Bractwo Matki Bożej Dobrej Rady, mające swą siedzibę w miejscowości Genezzano — od 30 V 1825; Arcybractwo Matki Bożej Wspomożycielki Dusz Czyśćcowych, przy kościele Santa Maria del Suffragio na Via Giulia — l IV 1826; Bractwo Drogi Krzyżowej, przy kościele na Cmentarzu Santo Spirito in Saxia — Pallotti odnawia swoją kartę przynależności w dniu l XI 1826; Bractwo Misji i Komunii świętej generalnej, w Rzymie — od 21 XI 1824; Bractwo Tercjarzy Dominikańskich, przy kościele Santa Maria sopra Minerva — zapisany 2 II 1817, składa profesję 4 II 1818: Bractwo Tercjarzy Świętego Franciszka z Asyżu, przy kościele Santa Maria in Aracoeli — zapisany 23 XI 1816, składa profesję 25 II 1818; Bractwo Tercjarzy Zakonu Braci Najmniej szych Świętego Franciszka a Paulo — zapisany 4 XII 1816, składa profesję 12 H 1818; Bractwo Dobrej Śmierci, przy kościele Del Gesii — zapisany 29 VIII 1817; Bractwo Jezusa Nazareńskiego, przy kościele Trynitarzy Bosych w Rzymie — zapisany 12 II 1815; Arcybractwo Aniołów Stróżów, agregowane do Zakonu Świętego Pawła Pustelnika — zapisany 30 V 1818; Bractwo Drogi Krzyżowej, przy kościele San Lorenzolo — zapisany 5 IX 1817; Bractwo Paska Świętego Tomasza z Akwinu (Milicji Anielskiej) — od 2 II 1817; Kongregacja Miłosierdzia Świętego Wincentego a Paulo, przy kościele San Salvatore in Lauro — od 27 IX 1828; Bractwo Pięciu Ran Jezusa Chrystusa, przy kościele San Filippo na Via Giulia — od 19 XI 1813; Kongregacja Najświętszych Serc Jezusa i Maryi, przy kościele San Pantaleo — od 23 II 1829.
[825] Św. Franciszek Salezy (1567—1622), byt synem hr. de Sales w Sabaudii. Po studiach prawniczych i teologicznych w Paryżu i Padwie — wyświecony na kapłana w 1593, w roku 1602 zostaje mianowany biskupem Genewy. Kanonizowany w roku 1665, ogłoszony Doktorem Kościoła w r. 1877, a w r. 1923 patronem prasy i katolickiej publicystyki. Pozostawił po sobie szereg pism, między innymi: Filotea, czyli Droga do życia pobożnego (1608), Teotym, czyli Traktat o miłości Bożej (1616). Pallotti wielokrotnie w swoich pis mach nawiązuje do nauki św. Franciszka Salezego oraz poleca postępować w życiu duchowym według zasad tegoż Świętego.