Strona 334

Urbanum[812], Kolegium Capranicum[813], Kolegium Św. Agnieszki, zwane „Pamfili”[814], Seminarium Św. Piotra na Watykanie[815] i Seminarium Rzymskie[816] w ostatnim dniu. W ostatnim dniu z wielkim zbudowaniem i prostotą asystują jeszcze proboszczowie Rzymu oraz ojcowie generałowie i prokuratorzy generalni zgromadzeń zakonnych.

[355] Wszystkim osobom, które biorą udział w ceremoniach, oraz kolegiom, seminariom, zgromadzeniom zakonnym, generałom i prokuratorom generalnym, którzy asystują, należy ofiarować na pamiątkę jakąś budującą książkę, aby w ten sposób pobudzić wszystkich do dzieł gorliwości i miłości, zgodnie z duchem naszego Pobożnego Zjednoczenia. W związku z tak pobożnym celem należy zachęcić pobożne osoby do ofiar przeznaczonych na nabycie tego rodzaju książek.

[356] Po zakończeniu różańca i modlitw następuje kazanie, wygłoszone z ambony, o świętych tajemnicach Objawienia Pańskiego. Kazanie to powinno być wygłoszone w taki sposób, by mogło być pożyteczne dla ludu. Po kazaniu zbiera się składkę, do której kaznodzieja powinien zachęcić wiernych. Zebrane ofiary mają być przeznaczone nie na pokrycie kosztów związanych z Uroczystością, ale na potrzeby dzieł charytatywnych i apostolskich. Następuje teraz wystawienie Najświętszego Sakramentu, ołtarz przy tym winien być jasno oświetlony. Śpiewa się Litanię do Najświętszej Maryi Panny, modlitwę z okresu Bożego Narodzenia, modlitwę za Papieża oraz modlitwę, której odmawianie polecone jest „w każdej potrzebie”[817]. Jego Eminencja Kardynał, któremu towarzyszy asysta

[812] Papieskie Kolegium Urbanum, zostało założone przez papieża Urbana VIII (stąd nazwa) w roku 1627 dla wychowywania alumnów ze wszystkich narodów do pracy na terenach misyjnych. W roku 1633 kierownictwo tego Kolegium obejmuje Kongregacja do Spraw Rozkrzewiania Wiary. Kolegium zostało w roku 1809 zamknięte przez Napoleona, otwarto je ponownie w roku 1817. W latach 1838—1848 prowadzone było przez Jezuitów. Pallotti był tu spowiednikiem i prowadzącym rekolekcje dla alumnów w latach 1833—1840 i od marca 1848 do marca 1849. Przed rokiem 1838 rektorem Kolegium był Karol August von Reisach, późniejszy kardynał i arcybiskup Monachium. Był on członkiem Zjednoczenia i współpracował czynnie z Pallottim.

[813] Kolegium Capranicum było założone przez kardynała Dominika Capranica w roku 1456, zamknięte za czasów wojen napoleońskich (1798), zostało otwarte ponownie w roku 1807 przez papieża Piusa VII.

[814] Kolegium Św. Agnieszki, zwane Kolegium Pamphili — zostało założone w pomieszczeniach pałacu należącego do rodziny Pamphili i znajdującego się przy kościele Sant’Agnese in Agone (Św. Agnieszka przy Piazza Navona).

[815] Seminarium Św. Piotra na Watykanie — założył papież Pius IV w roku 1565 jako konwikt, w którym mieszkali tylko alumni uczęszczający na wykłady do Kolegium Romanum Towarzystwa Jezusowego. Kolegium Romanum zostało założone przez św. Ignacego Loyolę w roku 1551, w roku 1553 otrzymało ono prawa nadawania stopni akademickich. W roku 1824 za papieża Leona XII Seminarium Rzymskie otrzymało swoją siedzibę przy kościele Sant’Apollinare oraz prawo nadawania stopni akademickich. Papież Pius X podzielił Rzymskie Seminarium na Seminarium Wyższe z siedzibą na Lateranie i na Seminarium Niższe z siedzibą na Watykanie. Obecnie Seminarium Wyższe ma swoją siedzibę przy Piazza San Giovanni in Laterano nr 4, Seminarium Niższe na Viale Vaticano 42. Pallotti był kierownikiem duchownym alumnów Seminarium Rzymskiego w latach 1827— 1840.

[816] Papieskie Seminarium Rzymskie — zob. przyp.815.

[817] Por. Mszał Rzymski — Modlitwa z Mszy 25 grudnia, w czasie dnia; Modlitwy w różnych potrzebach — Za papieża (nr 5), Modlitwa w każdej potrzebie (nr 14).