Strona 316
Tom I
pół godziny, kazań dla więźniów i skazańców. Treścią tych kazań mają być prawdy ostateczne, życie Jezusa Chrystusa lub wykład niedzielnej Ewangelii. Najlepiej jednak byłoby przedstawiać w porządku chronologicznym bolesne życie Jezusa Chrystusa.
[286] Ci sami kapłani albo inni powinni kilka razy w tygodniu udawać się do więzienia oraz na galery celem wysłuchania tam spowiedzi więźniów. W czasie tych odwiedzin mają do wszystkich odnosić się z wielką pokorą i cierpliwą miłością. Spowiednicy nie powinni nigdy podejmować się prowadzenia sprawy uwięzionych, aby nie dawać okazji do fikcyjnych spowiedzi. W czasie spowiedzi należy dobrze pouczać penitentów, że spowiednicy zobowiązani są do zachowania tajemnicy sakramentalnej, dzięki czemu penitenci mogą być całkiem pewni, że spowiednik nikomu, nawet swojemu najwyższemu zwierzchnikowi, nie może wyjawić żadnego przestępstwa, o którym się dowiedział w czasie spowiedzi, choćby to był zamach na panującego lub na całą społeczność. Spowiednicy muszą sobie zdawać z tego sprawę, że więźniowie z jednej strony ulegają pokusom, a z drugiej strony, dając wiarę plotkom, nabierają niekiedy przekonania, iż spowiednik wyjawi tajne ich przestępstwa, wyznane w trybunale pokuty.
[287] Wszyscy duchowni, którzy słuchają spowiedzi i prowadzą nauczanie w więzieniach i na galerach, jak również ci, którzy odwiedzają więźniów, powinni rozszerzać w więzieniach i na galerach pobożne książki, omawiające prawdy wieczne czy też zawierające życiorysy Świętych, katechizmy oraz inne książki podające opisy budujących faktów. Za pośrednictwem tych książek można usposobić więźniów do nawrócenia oraz usunąć z ich życia bezczynność, jaka jest źródłem wszelkiego rodzaju występków. Należy też rozdzielać wśród więźniów i skazańców koronki i szkaplerze, aby w ten sposób również ożywiać pobożność.
[288] Należy się starać, aby poszczególnego rodzaju więźniowie i skazańcy codziennie się zbierali w pewnych grupach i w odpowiednim czasie, by wspólnie odmówić trzecią część różańca świętego oraz Witaj, Królowo i Litanię do Matki Bożej w intencji wszystkich zmarłych więźniów i skazańców. W innym zaś czasie należy głośno czytać rozważania o prawdach wiecznych lub o męce Pana naszego Jezusa Chrystusa. Trzeba również się starać o zaprowadzenie w więzieniach i na galerach pobożnego zwyczaju odprawiania nowenny przed Bożym Narodzeniem, Zesłaniem Ducha Świętego oraz przed głównymi Uroczystościami Najświętszej Maryi Panny. W miarę możności należy urządzać w sposób możliwie najuroczystszy nabożeństwo majowe w miesiącu maju. W ogóle trzeba wśród więźniów szerzyć nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny, za przyczyną której mogą oni otrzymać liczne łaski miłosierdzia Bożego. Na zakończenie nabożeństw maj owych należy urządzić generalną Komunię świętą, nie zobowiązując jednak nikogo; do przystępowania do Komunii świętej.
[289] Jeden raz w roku należy urządzić w więzieniach i na galerach ośmiodniowe rekolekcje dla tych, którzy tam się znajdują. W dniach rekolekcji powinny za pozwoleniem przełożonych ustać wszelkie prace, należy też w miar? możności zachowywać jak najdoskonalsze milczenie. W czasie rekolekcji trzeba odprawić codziennie rano rozmyślanie, Mszę połączoną z odmawianiem trzeciej części różańca świętego, Witaj, Królowo oraz Litanii do Matki Bożej w intencji