Strona 317
Tom I
nawrócenia biednych grzeszników. Na zakończenie wygłosić trzeba kazanie o poprawie życia. Po południu ma miejsce kazanie o poprawie życia, odprawia się Drogę Krzyżową oraz rozmyślanie, odmawia się Litanię do Najświętszej Maryi Panny oraz udziela się błogosławieństwa. Przed każdym ćwiczeniem pobożnym oraz po nim śpiewa się pieśni pobożne, pobudzające do skruchy. Przed pierwszym rozmyślaniem porannym oraz przed popołudniowym kazaniem o poprawie życia należy odprawić czytanie duchowne z książki odpowiadającej charakterowi rekolekcji.
[290] Prokurator powinien polecić pewnej osobie, aby się zajęła więźniami w czasie wolnym od ćwiczeń rekolekcyjnych, by oni nie spędzali czasu bezczynnie. W tym celu można ich zająć, czytając im stosowne książki czy przeprowadzając z nimi rachunek sumienia lub odmawiając modlitwy. Ażeby w czasie rekolekcji więźniowie mogli lepiej się przygotować na przyjęcie łask Bożych, należy się postarać u właściwych władz o zmniejszenie ogólne kar, a przynajmniej o ich złagodzenie. Niewątpliwie wielkie wrażenie wywrze na więźniach, gdy niektórzy nasi członkowie w tym dniu, w którym rozpoczynają się rekolekcje, udadzą się do więzień, aby oczyścić tam cele służące więźniom za sypialnie i uporządkować tam ich posłania oraz spełnić inne uczynki miłosierdzia co do ciała. Choć są to tylko drobne sprawy, to jednak Bóg w swoim miłosierdziu wynagrodzi je, udzielając więźniom łaski szczególnego nawrócenia.
[291] Rano w ostatnim dniu rekolekcji powinno wpierw nastąpić wzajemne pojednanie. Spowiadanie wszystkich ma być zakończone wieczorem w przedostatnim dniu rekolekcji, rozpocząć się zaś winno przynajmniej w trzecim dniu rekolekcji. Po akcie wzajemnego pojednania następuje rozmyślanie przygotowujące do Komunii świętej. Po skończeniu rozmyślania następuje Msza połączona z generalną Komunią świętą i kazaniem. Nikogo jednak nie można w tym dniu przymuszać, aby przystąpił do Komunii świętej. Na zakończenie należy wygłosić kazanie zachęcające do przystępowania do sakramentów świętych. Trzeba też zachęcić wszystkich, aby w ciągu pozostałej reszty dnia starali się zachowywać skupienie oraz milczenie celem lepszego skorzystania ze skarbów Komunii św.
[292] Po obiedzie należy wygłosić kazanie o wytrwaniu w dobrym, odprawić Drogę Krzyżową oraz powiedzieć naukę podającą praktyczne wnioski, a na zakończenie odśpiewać Ciebie, Boga, wysławiamy i udzielić krucyfiksem błogosławieństwa, połączonego z odpustem zupełnym. Podczas śpiewania Ciebie, Boga, wysławiamy więźniowie kolejno, po dwóch, przystępują do ucałowania krucyfiksu. Gdy więźniowie uklękną, aby ucałować krucyfiks, dwaj kapłani, którzy głosili nauki rekolekcyjne, mają ucałować więźniom stopy. Praktykę tę stosuje się z wielkim zbudowaniem w różnych domach rekolekcyjnych. Celem sprawienia więźniom i skazańcom większej radości i ożywienia wśród nich ducha miłości należy się postarać, aby w ostatnim dniu rekolekcji otrzymali oni lepsze pożywienie; o pokrycie związanych z tym kosztów należy poprosić ofiarną miłość pobożnych dobrodziejów.
[293] Prokurator, któremu została powierzona troska o poziom religijnego i moralnego życia w więzieniach i na galerach, aby ta praca mogła być owocną, powinien się starać, jeśli to jest możliwe, by przełożeni więźniów dostarczyli