Strona 308
Tom I
do uroczystości Świętego Apostoła, pod którego opieką wykonują obowiązki swojego urzędu, aby za wstawiennictwem tegoż Apostoła otrzymać większe łaski dla dusz w tych częściach świata, gdzie ten Apostoł przepowiadał Ewangelię.
[257] Ci, którzy czują powołanie do pracy misyjnej czy to w krajach katolickich, czy też pogańskich, nie powinni poprzestać na samej tylko modlitwie osobistej i na wzywaniu innych do modlitwy, ale powinni korzystać ze wszystkich środków, aby umocnić w sobie to powołanie i pójść za jego głosem, dla większej chwały Boga i pożytku dusz. Należy wykorzystywać wszelkie okoliczności, jakie nadarzy Opatrzność Boża, aby przez odpowiednie rozmowy i duchowne konferencje rozwijać u młodzieży duchownej oraz u tej, która myśli o stanie duchownym, jak najżywsze pragnienie poświęcenia się pracy misyjnej oraz jak najlepszego przejęcia się sprawą powołania Bożego, by móc pokonywać przeszkody na jego drodze stojące.
[258] Jeśli członkowie Prokur spotkają młodzieńców, którzy dzięki swoim przymiotom rokują wielkie nadzieje i gotowi są stanąć do pracy na niwie misyjnej, to wtenczas winni im pomóc do osiągnięcia celu, spiesząc im z pomocą przez swoje, jak też i innych modlitwy, rady i wskazówki oraz przez dostarczenie doczesnych środków, o jakie należy się postarać u pobożnych dobrodziejów. Należy to jednak czynić w taki sposób, aby nie naruszać reguł własnej wspólnoty czy też instytutu.
[259] Członkowie Prokury powinni także się starać o przedmioty potrzebne do sprawowania publicznego kultu, aby móc w nie zaopatrywać ubogie i zaniedbane kościoły, zwłaszcza w krajach pogańskich. Chodzi tu o następujące rzeczy: ornaty, alby, lichtarze, komże, puryfikaterze, korporały, kielichy, puszki, monstrancje, trybularze, obrusy ołtarzowe, kwiaty, relikwie, obrazy ołtarzowe, krucyfiksy i inne przedmioty używane przy sprawowaniu kultu. Aby dopomóc ludziom do ożywienia prywatnej pobożności, należy zbierać i przygotowywać w wielkiej ilości koronki, różańce, szkaplerze, agnuski[775], pobożne obrazki, w różnych językach książeczki do nabożeństwa, medaliki, krzyżyki, małe krucyfiksy oraz wszystkie inne rzeczy, które przyczyniają się do ożywienia prywatnej pobożności ludzi.
[260] Prokuratorki winny też wspierać Pobożne Zjednoczenie pracą, jaką mogą i powinny wykonać one same oraz inne pobożne niewiasty, stosownie do swoich możliwości, aby w ten sposób zmniejszać wydatki na różne przedmioty, potrzebne dla wszelkiego rodzaju ustroni naszego Pobożnego Zjednoczenia. Wreszcie wszyscy prokuratorzy i prokuratorki Prokury jakiejkolwiek wspólnoty powinni wykonywać to wszystko, co im podyktuje duch prawdziwej gorliwości i miłości w dążeniu do większej chwały Boga i większego uświęcenia ludzi (…)[776].
[261] Prokurator oddający się pracy pod opieką św. Jakuba Młodszego winien nie tylko się starać o to, aby wspólnotę przyłączyć do Pobożnego Zjednoczenia, ale ma też podtrzymywać w gorliwości i aktywności prokuratorów
[775] Agnuski — zob. wyżej nr [183], przyp. 758.
[776] Opuszczamy tu część tekstu podającego szczegółowe wskazówki dla kolegiów młodzieżowych, gdzie została założona Prokura.