Strona 147
Tom I
. Tak nazywane są Sobory Powszechne w odróżnieniu od Soborów Diecezjalnych, które również są katolickie.
[412] Papież jest najwyższym Posyłającym (supremo Mittente) w całym Kościele Jezusa Chrystusa i dlatego jest najwyższym Apostołem Katolickim (supremo Apostolizante Cattolico), gdyż jemu zostało dane najwyższe Posłannictwo (suprema Missione), to znaczy najwyższe Apostolstwo Katolickie (supremo Apostolato Cattolico) na całym świecie.
[413] Biskupi są Posyłającymi (Mittenti) w odnośnych diecezjach i dlatego są oni Apostołami Katolickimi (Apostolizanti Cattolici) Diecezjalnymi, gdyż im zostało zlecone posłannictwo w ich diecezjach, czyli katolickie apostolstwo diecezjalne.
[414] Czcigodna Kongregacja, założona przez św. Wincentego a Paulo[386] (zwanego Apostołem Francji, podobnie jak nazywa się św. Franciszka Ksawerego[387] Apostołem Indii, a św. Filipa Nereusza[388] Apostołem Rzymu i bł. Hipolita Galantini[389] Apostołem Toskanii), nazywa się „Misyjną” — chociaż składa się z kapłanów i laików — w języku greckim można by ją nazwać „Apostolską”. I temu ostatniemu określeniu nie można odmówić określenia „Katolicka”, nie przysługuje jej natomiast określenie „Ekumeniczna”. Nie będzie więc czymś nowym w Kościele Bożym, jeśli jakieś Pobożne Zjednoczenie lub Stowarzyszenie posiadające ten sam cel będzie się nazywało, specjalnie ze względu na środki doń prowadzące, Pobożnym Zjednoczeniem czy Stowarzyszeniem Apostolstwa Katolickiego. Przeciwnie, aby ich nie utożsamiać z istniejącą już w Kościele Bożym inną Kongregacją, noszącą miano Kongregacji Misyjnej, należy się posłużyć inną terminologią, korzystając przy tym z terminu greckiego, który jest wystarczający do tego celu.
[415] Nazwa ta jednak została już dana, zatwierdzona i rozpowszechniona prawie na całym świecie, a przynajmniej w głównych jego metropoliach — powstaje więc pytanie, co w tej sytuacji należy robić?
[416] Niektórzy kanoniści zauważają, że „Apostolstwo Katolickie” przysługuje wyłącznie tylko samemu Papieżowi —jak wobec tego należy postąpić? Potrzebne jest więc, albo przynajmniej stosowne, zdrowe wyjaśnienie teologiczne, które mogłoby być opublikowane dekretem lub odpowiednim brewe, potwierdzającym kanoniczność założenia. Wyjaśnienie to powinno być dobrze uzasadnione, gdyż nie brak jest papieskich buli, w których pełnia Apostolstwa Katolickiego, znajdująca się tylko w samym Biskupie Rzymskim, nazywana jest przez papieży Supremi Apostolatus culmen (szczytem Najwyższego Apostolstwa), w odróżnieniu od tego Apostolstwa, które nie jest najwyższym. W Kościele też każdego kanonizowanego sługę Bożego nazywa się „Świętym”, chociaż ten sam Kościół wielbi Boskiego Odkupiciela, śpiewając Mu: Tu solus Sanctus (Tylko Tyś jest Święty)[390].
[386] Por. wyżej nr [340], przyp. 276.
[387] Jezuita (1506—1552), od roku 1538 pracuje jako misjonarz w Indiach i Japonii. Kanonizowany — 1622.
[388] Urodzony 1515, zm. 1595, kanonizowany 1622. Por. wyżej nr [347], przyp. 290.
[389] Urodzony 1565, zm. 1619; w r. 1602 założył we Florencji Kongregację Nauki Chrześcijańskiej. Beatyfikowany — 1825.
[390] Por. mszalne Gloria.