Strona 142
Tom I
katolików; nad brakiem ewangelicznych pracowników, potrzebnych do szerzenia prawdziwej wiary — powzięły decyzję założenia Zjednoczenia mającego na celu zachowywanie i rozkrzewianie prawdziwej wiary i chrześcijańskiej miłości zarówno za pośrednictwem apostolskiej posługi, jak i przy pomocy innych dzieł miłości, wspierając szczególnie te pobożne i zakonne zgromadzenia, które na mocy swego założenia mają pracować nad zachowywaniem i rozkrzewianiem wiary i miłości chrześcijańskiej.
[394] Przez to właśnie zobowiązanie się do wspierania wspomnianych wyżej zgromadzeń i kościelnych instytucji tak zakonnych, jak i świeckich, Apostolstwo Katolickie nabrało pewnego znamienia powszechności — tego, co się mieści w pojęciu Kościół „Katolicki”, i co właściwe jest chrześcijańskiej miłości. Stąd też ogarnia ono każde miejsce, obejmuje wszystkie osoby, wszystkie potrzeby bliźnich tak duchowe, jak doczesne, łącząc wszystkich w wykonywaniu wszelkich dobrych dzieł w sposób, który pozwala wszystkim pozyskiwać wszystkich dla Jezusa Chrystusa[371] oraz rozszerzać wszelkimi możliwymi sposobami królestwo wiary i chrześcijańskiej miłości, przy jednoczesnym niszczeniu grzechu.
[395] Dążąc do realizacji swojego celu — zachowywania wiary i chrześcijańskiej miłości, Apostolstwo Katolickie starać się będzie o odpowiednich ludzi oraz stosowne pomoce i będzie wspierać istniejące już instytucje, których celem jest zachowywanie wiary i chrześcijańskiej miłości. Dlatego też seminaria, kolegia, szkoły, domy wychowawcze, hospicja, zgromadzenia, kongregacje, domy rekolekcyjne itd., będą mogły otrzymywać od Apostolstwa Katolickiego pomoc w postaci spowiedników, kaznodziejów, kierowników, nauczycieli, rzeczy świętych religijnych, pieniędzy itp. Również instytucje zakonne będą mogły otrzymywać podobną pomoc celem podtrzymywania, wsparcia i doskonalenia zakonnej karności, zgodnie z ich ślubami i zadaniami, dla których zostały założone. Biskupi oraz ordynariusze będą mogli również zwracać się do Apostolstwa Katolickiego pomoc w zachowywaniu wiary i miłości w odnośnych diecezjach. Osoby prywatne będą też mogły się zwracać do niego, mając tę pewność, że zostaną przychylnie przyjęte i że wszystko zostanie załatwione zgodnie z wymogami chrześcijańskiej miłości. W ten sposób Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego (Societa dell’Apostolato Cattolico) będzie się starało służyć wszystkim, a służąc wszystkim będzie jednoczyło wszystkich ludzi ze sobą oraz z Bogiem: i tak wszyscy w jedności wiary i chrześcijańskiej miłości stawać się będą kochającymi się wzajemnie braćmi godnymi synami Istotnej Miłości.
[396] Drugim celem Apostolstwa Katolickiego jest rozkrzewianie wiary i chrześcijańskiej miłości. W związku z tym postanawia ono w szczególny sposób wspierać te pobożne instytucje, które na mocy swego założenia mają szerzyć wiarę i chrześcijańską miłość w krajach pogańskich, heretyckich, protestanckich i schizmatyckich, uwzględniając przede wszystkim przy tym misje zewnętrzne: miłość bowiem należycie pojęta nakazuje mieć w pierwszym rzędzie na uwadze tych, którzy znajdują się w większej potrzebie. Dlatego też Apostolstwo Katolickie postanawia zaopatrywać potrzebujące kościoły w rzeczy i przedmioty religijne, przedstawiać biskupom
[371] Por. l Kor 9,1.