Strona 62

Tom IV

Tak nam Go dałeś, że wraz z Nim raczyłeś nam wszystko darować (por. Rz 8, 32). Toteż Ten Jezus jest nasz, i wszystko Jego jest nasze. Ty zaś, Panie, obmywasz nas wciąż[195] litośnie Jego Krwią[196] najdroższą (por. l J l, 7), tak aby Jego mocą zniweczony został w nas i we wszystkich naszych czynach człowiek grzechu (por. 2 Tes 2, 3), a sam Jezus Chrystus, jak i Jego życie, był w nas i w nas się objawił, by sam Chrystus w nas żył, mówił i działał (por. Ga 2, 20), oraz by dawał nam życie, wszystkie swe czyny i zasługi – bo cały został nam dany.

I cały jest nasz w taki sposób, że nie On w nas się przemienia, ale my w Niego; stąd wszyscy my, i On sam z Tobą i z Duchem Świętym „stanowimy jedno”, jak sam modlił się o to do Ciebie. A że dla swej uległości został wysłuchany (por. Hbr 5, 7) przyrzekł nam w Siebie wierzącym, z zapewnieniem wierności, mówiąc: „Kto wierzy we Mnie, ten dokaże czynów, które ja spełniam, a nawet większych rzeczy dokona” (J 14, 12). Albowiem nie my (działamy) lecz On; i również teraz, gdy w Królestwie Twoim siedzi po Twej prawicy (por. Dz 7, 56), żyje nadal i działa w nas i za nas, gdyż On jest winnym szczepem, my latoroślami (por. J 15, 5). Dlatego jest tak, jak powiedział: „Jako posłał Mnie Ojciec żyjący, a ja żyję przez Ojca, (tak) kto Mnie pożywa i on żyć będzie przeze Mnie (por. J 6, 58) -i tak w całej pełni jest z nami aż do końca świata (por. Mt 28, 20).

I dlatego my, w tym pielgrzymowaniu i w wieczności, dlatego że „Jesteś Który Jesteś” (por. Wyj 3,14), chcemy służyć Tobie, i uwielbiać Twój Boski Majestat nie naszymi czynami ani samą duszą i ciałem, lecz przez Niego, w Nim i z Nim – Panem naszym Jezusem Chrystusem wieczną Jego sprawiedliwością. I [pragniemy] wiernie, aż do śmierci sprawować w Kościele godnie i przyjmować Najśw. Ciało i Krew Twojego Syna, Jezusa Chrystusa, nieść dalej wszystkim ludziom Boską Jego Ewangelię, udzielać Sakramentów świętych i [pełnić] inne funkcje kapłańskie, jak i wszystkie obowiązki obecnego naszego życia, abyśmy po wieczne czasy mogli w pełni zyskiwać wszelkie owoce Twego Odkupienia; i abyśmy przez Niego, w Nim i z Nim – Jezusem Chrystusem naszym Panem, który siedzi po Twej prawicy, i w którym mieszka sama pełnia owoców Odkupienia (por. Flp 2, 9), wszyscy wraz z Błogosławioną Dziewicą Maryją, z Jej Oblubieńcem i z wszystkimi Aniołami i Świętymi, mogli wieczyście i bez granic wielbić Ciebie, Boga Jednego i Troistego. Bo to nie my, ale sam Twój Syn, Jezus Chrystus wielbi Cię we wszystkich i za wszystkich, oraz spłaca Ci na niebie i na ziemi wszelkie długi rodzaju ludzkiego z nieskończoną miłością najobfitszego Odkupienia (por. Ps 129, 7) Amen.

[195] „wciąż” – dod. późn.

[196] „Jego Krwią” – dod. późn.