Strona 37

15. Że będę staranny i uważny przy wykonywaniu wewnętrznych i zewnętrznych aktów czci i szacunku dla kościoła, dla świętych naczyń i sprzętów, dla świętych relikwii i obrazów; że z religijną czcią przestrzegać będę wszystkich świętych obrzędów, pomny że wszelka cześć, z jaką wszystkie stworzenia odnosić się mogą do rzeczy świętych, jest jakby niczym w porównaniu z tym, na co zasługują ze względu na Boga, do którego się odnoszą.

16. Że starannie zwracać będę uwagę na wszelkie natchnienia Boże, przez jakie Bóg mnie wzywa, bym pokutował za grzechy. A dla korzystania z wszelkich natchnień bez niebezpieczeństwa omamienia ujawnię je mojemu ojcu duchownemu, aby we wszystkim iść za jego radą i z zasługą świętego posłuszeństwa. I pragnę czynić wszystko i znosić wszelkie cierpienia mojego życia jako pokutę za me grzechy.

17. Że będę słuchał ochotnie (jakby mi sam Bóg nakazywał) wszystkich mych przełożonych, a w ramach możliwości, i równych mi czy niższych ode mnie, oraz we wszystkich ludziach czcić będę Boga, którego wszyscy są żywym obrazem, a gdy chodzi o przełożonych to i dlatego, że w stosunku do mnie pełnią funkcję zastępców Boga.

18. Że pełnić będę w przyszłości i zawsze najświętszą wolę Boga. Dlatego będę się starał o wierne przestrzeganie Prawa Bożego i Kościelnego, oraz o [wykonywanie] wszystkich obowiązków mego stanu, aby tak pełnić wolę Bożą. I będę się starał dostosowywać swoją wolę do najświętszej woli Boga we wszystkich wydarzeniach życia, a szczególnie w tych, które są bolesne czy nieprzyjemne.

19. Że będę żył z wytężoną uwagą na wszelkie łaski, by na wszystkie z nich dawać odpowiedź; i będę się starał czynić wszelkie możliwe dla mnie dobro, również w poczuciu wdzięczności wobec Boga. A że wdzięczność podoba Mu się w najwyższym stopniu, będę się starał wyrażać swą wdzięczność i poprzez czyny wykonywane dla ludzi, za wyświadczone mi wszelkie dobrodziejstwa; a czynić to będę i w tym celu, by zawsze znajdować coraz to większą