Strona 324
Tom IV
A.I.D.G.-A.D.P. Groźby i oburzenie Boga przeciw tym…[1078]
Św. Bernard (Sermo 25 De Div.) zdumiony itd., woła: Jakaż to niegodziwość, i jak wielkiego karania godna, gdy tak bardzo nędzny robak z pogardą odwraca się, by nie słuchać Stwórcy!
By choć coś niecoś zdać sobie sprawę z obelgi, jaką obraża się Boga, trzeba szczególnie zastanowić się nad tym, co Jego Boski Majestat czyni wobec człowieka i to, co człowiek czyni wobec Niego.
1. Bóg w odniesieniu do nas dochodzi aż do tego, na co jeden człowiek nie zdobywa się wobec drugiego, równego sobie. A jednak Bóg, chociaż jest Tym Kim jest, itd., to-jak mówi Jan (1J4, 1)[1079], na tym polega miłość Boga, że umiłował nas pierwszy.
Gdy byliśmy nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem (Rz5, 10).
2. A jednak człowiek odmawia nawrócenia (opowiedzieć[1080], co czyni człowiek, o jego gardzeniu łaskami, itd.).
Hiob pomiędzy swymi udrękami wymienia to, że jego słudzy nie dali mu nawet odpowiedzi: Na sługę wołałem bez skutku, me usta musiały go prosić (Hi 19,16).
Uwaga: Cały dzień wyciągałem ręce me do ludu niewiernego (Iz 65,2). Zagniewanie Boże na tego, kto odmawia nawrócenia czy je odwleka. Lecz was, którzy porzucacie Jahwe, zapominacie o mojej świętej górze… ponieważ wołałem, a nie odpowiedzieliście, przemawiałem, a nie słuchaliście, dopuściliście się zła w moich oczach i wybraliście to, co mi się nie podoba (Iz 65, 11-12). Dusze ich upodobały sobie obrzydłych bożków, tak ja również wybiorę dla nich utrapienia i sprowadzę na nich zło, którego się obawiają, ponieważ wołałem, a nikt nie odpowiadał, mówiłem, a nie słuchali (Iz 66, 3—4).
A teraz, ponieważ popełniliście te występki… mimo że mówiłem do was nieustannie i niezmordowanie, i nie usłuchaliście, a gdy wołałem nie odpowiedzieliście, uczynię temu domowi, nad którym wzywano mojego imienia, a w którym wy pokładacie ufność,