Strona 323

Sobór trydencki (cz. 2, roz. 3) w odniesieniu do tych, co grzeszą po otrzymaniu chrztu św., podaje cztery powody obciążające ich:

1. bo grzeszą po jednoczesnym uwolnieniu od niewoli grzechu i demona; 2. bo grzeszą po otrzymaniu łaski Ducha Świętego; 3. bo grzeszą świadomie; 4. Bo plugawią świątynię Bożą i zasmucają Ducha Świętego.

Grzech recydywy ukazuje niewdzięczność, przewrotność i lekceważenie Boga 1. To to oddajesz Panu, ludu nierozumny i głupi.

2. Bogu nie podoba się wiarołomne i głupie przyrzeczenia. 3. Czyż nie przenosisz szatana nad Pana? -Tertulian, Lib. de poenitentia.

Grzech recydywy powoduje liczne niedobre spowiedzi, utratę owoców spowiedzi dobrych, i jest przyczyną tego, że człowiek wpada znów zawsze ze złego w gorsze.

Recydywiści z racji spowiedzi odprawianych myślą, że się znajdują na drodze zbawienia, podczas gdy są od tej drogi dalecy.

Recydywiści narażają się na złe spowiedzi z powodu braku żalu, i są w niebezpieczeństwie odprawienia również ostatniej spowiedzi bez żalu.

Recydywiści stają się nieczuli na wszystkie motywy bojaźni, nadziei i miłości, jakie im można podsuwać.

Recydywiści mogą się słusznie obawiać, że Bóg porzuci ich przy śmierci. Gardziliście każdą mą radą, nie chcieliście moich upomnień, więc i ja waszą klęskę wyszydzę (Prz l, 25).

Przykład: zaznacza Pismo św., że gdy ocknął się Samson, powiedział sobie: Wyjdę, jak czyniłem to przedtem, i otrząsnę się (z nich) -nie wiedząc, że odszedł Pan od niego (Prz 16, 10).

Środki przeciw recydywie.