Strona 310

abyś wszczepił w serce me najżywsze uczucia wiary, nadziei i miłości, oraz prawdziwą skruchę za grzechy moje i silną wolę poprawy, podczas gdy z całą miłością i bólem[1011]oglądam w duchu pięć ran Twoich, poczynając od tego, co o Tobie powiedział św. Prorok Dawid: „Przebodli ręce moje i nogi moje, policzyli wszystkie kości moje” (Ps21,17n).

(Czysta kartka)[1012]

159. [MODLITWA BIBLIJNA][1013]

Modły ludu oblężonej Betulii

Zgrzeszyliśmy wraz z ojcami naszymi, postępowaliśmy niesłusznie, czynili niegodziwość. Ty (Panie), skroś miłosierny, zlituj się nad nami lub biczem Twym[1014] ukarz [nas] za nasze niegodziwości, ale wyznających Ciebie racz nie wydawać narodowi, który Cię nie zna, by nie mówili poganie: gdzież podział się ich Bóg?

Słowa Judyty do Chabriego i Charmiego. Co to za decyzja, którą Ozjasz przyzwala na oddanie miasta Asyryjczykom, jeśli w ciągu pięciu dni nie zjawi się dla nas pomoc? I kimże wy jesteście, co kusicie Pana? Nie jest to mowa, która wywołałaby miłosierdzie, lecz raczej, która gniew wzbudzi, i zawziętość podnieci. Określiliście czas zmiłowania Pana, i samowolnie ustanowiliście Mu dzień. Ponieważ jednak Pan jest cierpliwy, pokutujmy za to i Jego łaskawość wylewanymi łzami wypraszajmy.

Bóg bowiem nie będzie groził jak człowiek, i jak człowiek nie będzie się do gniewu podniecał. Uniżajmy zatem nasze dusze przed Nim, w duchu uniżonym Mu służąc. Płacząc zwracajmy się do Pana, a On zgodnie ze swą wolą, niechaj nam okaże swoje miłosierdzie, by tak, jak nasze serce wzburzyło się na widok ich pychy, mogli z naszego uniżenia odnieść chwałę (por. Jud 7 i 8).