Strona 280

Wszystkie wreszcie wspomniane odpusty przyznaje kaznodziejom, oraz wszystkim, którzy będą zachęcać i starać się o to, aby wierni chrześcijanie pozdrawiali się w wyżej podany sposób i wzywali często Najśw. Imion Jezusa i Maryi. Odpusty te potwierdził papież Benedykt XIII[870] dekretem św. Kongregacji Odpustów 12 stycznia 1728 roku.

Tym, którzy trzy razy dziennie, tj. rano, w południe i wieczorem odmówią trzy Chwała Ojcu na podziękowanie Trójcy św. za łaski i przywileje przyznane Matce Najśw., szczególnie przy Wniebowzięciu Jej do nieba, Pius VII przyznaje 300 dni odpustu, a 100 dni za każdorazowe odmówienia tych trzech; odpust zaś zupełny raz w miesiącu w dniu dowolnie obranym dla tego, kto po spowiedzi i Komunii św., odprawiając w ciągu tegoż miesiąca to nabożeństwo, pomodli się po myśli jego Świątobliwości. Tak na podstawie reskryptu z 11 lipca 1815 roku.

Wszystkie te odpusty można ofiarować na rzecz dusz czyśćcowych.

Za każde odmówienie aktu strzelistego: „Niech będzie wysławiona i na wieki uwielbiona najsłuszniejsza, najwyższa i najmilejsza wola Boga we wszystkim. Amen” przysługuje odpust studniowy, a raz w miesiącu zupełny tym, którzy akt ten odmawiać będą codziennie przez miesiąc (łącznie ze spowiedzią i Komunią św.). Odpust ten, przyznany przez Piusa VII 2 maja 1800 r. na łat 20, ofiarować można i za zmarłych.

126. [RELIGIJNE AKTY CHRZEŚCIJAŃSKIE][871]

Akt wiary, nadziei, miłości i skruchy

Boże mój! Skoro jesteś najwyższym Dobrem nieomylnym, wszechmocnym i miłosiernym, wierzę we wszystko, w co wierzy święty Rzymski Kościół Katolicki. Umocnij moją wiarę przez zasługi Jezusa Chrystusa; w Tobie pokładam nadzieję, i nie będę zawstydzony. Miłuję Cię z całego serca, a bliźniego swego jak siebie samego ze względu na Ciebie. Racz rozpalić mą miłość. Żałuję, żem Cię obraził, gdyż jesteś „Tym Kim jesteś” (Wj 8,14); racz mój żal powiększyć. Udziel mi łaski, bym już więcej nie grzeszył, a będą zbawiony. Amen.