Strona 266

Tom IV

przede mną wstępuje. Rzekł mu Jezus: Wstań, weźmij łoże twe i chodź. I natychmiast stał się zdrów ów człowiek, i wziął łoże swoje, i chodził. A był to dzień szabatu. Mówili tedy Żydzi do uzdrowionego: Jest szabat, nie godzi ci się nosić łoża twego. Odpowiedział im: ten, który mnie uzdrowił, powiedział mi: Weźmij łoże twe i chodź. Zapytali go więc: Cóż to za człowiek, który ci powiedział: Weźmij łoże twe i chodź? A uzdrowiony nie wiedział, kto to był, Jezus bowiem oddalił się od tłumu, który był zgromadzony w tym miejscu. Potem spotkał go Jezus w świątyni i rzekł mu: Stałeś się zdrowy, już nie grzesz, aby ci się co gorszego nie zdarzyło. Chwała Tobie Chryste.

6

Na obronę przed krańcową (jak się wydaje) niemocą

V. Pan z wami

Ewangelia + święta +według + Jana (J 4, 46-53)

R. Chwała Tobie Panie.

W owym czasie był dworzanin pewien, którego syn chorował w Kafarna- um. Ten gdy usłyszał, że Jezus przybył z Judei do Galilei, poszedł do niego i prosił go, aby przyszedł i uleczył syna jego, bo już dogorywał. I rzekł do niego Jezus: Jeśli nie widzicie znaków i cudów, nie wierzycie. Rzecze do niego dworzanin: Panie, przyjdź pierwej zanim umrze syn mój. Rzecze do niego Jezus: Idź, syn twój żyje. I uwierzył ów człowiek słowu, które mu powiedział Jezus, i poszedł. A gdy był w drodze, wyszli na jego spotkanie słudzy i oznajmili mówiąc: Syn twój żyje. Zapytał ich tedy o godzinę, w której mu się polepszyło. I rzekli mu: Wczoraj o godzinie siódmej opuściła go gorączka. Poznał tedy ojciec, że była to godzina, w której powiedział do niego Jezus: Syn twój żyje. I uwierzył sam i cały dom jego.

R. Chwała Tobie Chryste.

Sposób udzielania błogosławieństwa w momencie śmierci[834], zatwierdzony przez panującego nam Ojca Świętego Benedykta XIV[835] dla posiadających delegowaną przez Stolicę Apostolską władzę.

Zachowując rubryki podane w Rytuale Rzymskim, (kapłan) posiadający wspomnianą władzę, wchodząc tam, gdzie leży chory, mówi:

Pokój temu domowi (Mt 10, 12), itd. Zaraz potem chorego, pokój i obecne osoby kropi wodą święconą, odmawiając antyfonę: Pokropisz mnie, itd (Ps 50, 9).