Strona 253
Tom IV
O śmierci, jak przykra pamięć o tobie dla człowieka żyjącego spokojnie wśród swoich bogactw (Syr, 41, 1).
Gdy umrę, w spadku wezmę węże, bestie i robactwo (Syr 10, 11).
Gdy mówić będą: „Pokój i bezpieczeństwo”, przyjdzie na nich zatracenie (l Tes 5, 2-3).
Sąd: I zgromadzę też wszystkie narody, i zaprowadzę je na Dolinę Jozafata, i tam sąd nad nimi odbędę (Joel 4,2).
Otworzono księgę i osądzono umarłych na podstawie tego, co napisane było według uczynków ich (Ap 20, 12).
Wtedy odda każdemu według uczynków jego (Mt 16, 27).
Piekło: I stało się, że umarł żebrak i aniołowie ponieśli go na łono Abrahama. Umarł też i bogacz, i pogrzebany był w piekle (Łk 16, 22).
Będą jęczeli w utrapieniu ducha… To myśmy zboczyli z drogi prawdziwej, nie oświeciło nas światło sprawiedliwości i słońce dla nas nie wzeszło! Nasyciliśmy się na drogach bezprawia i zguby, błądziliśmy po drogach pustynnych. Cóż nam pomogło nasze zuchwalstwo?… To wszystko jak cień przeminęło (Mdr 5, 6-9).
Jako się wielce wynosiła i w rozkoszach była, tyle zadajcie jej cierpienia i smutku (Ap 18, 7).
Czym kto grzeszy, tym będzie męczony (Mdr 11).
Jako psi głód cierpieć będą (Ps 58, 16).
Ogień i siarka udziałem ich kielicha (Ps 10, 16).
Z trupów ich podniosą się smrody (Iz 34).
Królestwo J. Chrystusa: Łaska i pokój od Jezusa Chrystusa, który jest Księciem królów ziemskich (Ap l, 4).
Król królów i Pan panujących (Ap 19, 16).
Uwielbiłem Cię na ziemi, dokonałem dzieła, któreś mi zlecił (J 17, 4).
Chrystus powstawszy z martwych więcej już nie umiera, śmierć nad Nim panować już nie będzie (Rz 6).
Pójdźcie za mną (Mt 4).
Wcielenie: A tym, którzy Go przyjęli, dał moc, by stali się dziećmi Bożymi (J 1).
Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego zań dał (J 3).
Stał się podobny do ludzi, a co do swego sposobu życia uznany był za człowieka (Flp 2, 7).
Tego, który nie znał grzechu dla nas grzechem uczynił, abyśmy się stali sprawiedliwością Bożą w nim (2 Kor 5, 20).