Strona 236
Tom IV
krótkie przemówienie, zachęcając zrzeszonych do przygotowania się już od tej chwili do dobrej spowiedzi i Komunii św. Dzień skupienia skończy się nazajutrz egzortą, wygłoszoną u stóp Jezusa Ukrzyżowanego i udzieleniem tymże Krucyfiksem błogosławieństwa. Po czym jedna Dziesiątka za drugą, tak jak zawsze, ale z największą skromnością, bez najmniejszego słówka, udadzą się dla nawiedzenia Najśw. Sakramentu i Najśw. Maryi Dziewicy. Odmówią przy tym Ojcze nasz, Zdrowaś i Chwała Ojcu na cześć św. Józefa i św. Alojzego Gonzagi, a drugie (Ojcze i Zdrowaś) wraz z „Wieczny odpoczynek” na rzecz dusz czyśćcowych. Byłoby zaś rzeczą wielce[727] budującą, by na takie nawiedzenie poprowadzili (chłopców) procesjonalnie kierownik wraz z asystentami.
Wskazówki dla owocnego praktykowania dnia skupienia.
Zwróć uwagę na milczenie, modlitwę i rachunki sumienia.
Należy baczyć, czy praktykuje się Metodę Życia i zaradzać przy tym brakom.
W dniu skupienia rano postępuje się jak w dni zebrań, z tą jednak różnicą, że po czytaniu duchowym odmawia się jeden nokturn z Jutrznią z Oficium za Zmarłych, dalej rachunek sumienia i wreszcie, że w czasie Bezkrwawej Ofiary nastąpią oświadczenia [gotowości] na śmierć, krótkie zachęty dla przygotowania się do Komunii św. Po dziękczynieniu za Komunię św. odmówi się pięć Ojcze nasz i Zdrowaś na pamiątkę Męki Jezusa Chrystusa i boleści Najśw. Dziewicy. Dalej (4) rozmyślanie o śmierci i egzortą na końcu, w czasie której mówca, trzymając Krucyfiks, udzieli[728] nim błogosławieństwa. Poczym pójdą nawiedzić (Najśw. Sakrament) tak, jak to było w dniu poprzednim.
[727] „wielce” – dod. późn.
[728] „którym udzieli” – dod. późn.