Strona 231
Tom IV
101. [DLA ZWIĄZKU (ADUNANZA) CHŁOPCÓW][694]
Jezus przemawia do serca moderatorów sodalicji, związku: Oto, synu, widzę cię w otoczeniu wielkiej rzeszy dusz, które znajdując się w potrzebie i głodzie, dopraszają się pokarmu -Bożego słowa, pragnąc wzmocnienia poprzez udzielanie sakramentów świętych. Dusze te, synu, polecam Twej opiece. Pomnij, że ja tak bardzo je miłuję, że umarłem za nie na krzyżu, i uczyniłbym to jeszcze nieraz, gdyby zachodziła konieczność. Odwagi, synu, potrzeba ci moj ego ducha, który jest duchem gorliwości, pokory, łagodności-słodyczy, pokoju, wyciszenia, duchem naj żarliwszej miłości i najwyższej doskonałości. Winieneś jednak zdawać sobie sprawę, że ducha mojego nabywa się w skupieniu i na modlitwie; dlatego unikaj zbędnych rozmów z ludźmi, i nieraz w ciągu dnia[695] przychodź do mnie z samotnością w głębi swego serca. A gdy tak w samotności modlić się będziesz do twego Ojca niebieskiego, ja przemawiać będę do twego ducha, i spływać będzie na ciebie pełnia moich darów.
Jezus przemawia do serca moderatora związku:
Oto, mój synu, wezwałem cię z całą słodyczą ducha mego, abyś uprawiał wybraną moją winnicę. Patrz tylko[696], a zobaczysz w niej delikatne pędy, które – jeśli tylko będą otoczone pieczą starannej ręki doświadczonego ogrodnika – wydadzą błogosławione owoce[697], bo na gałązki te ja zlewam obficie niebiańską ową rosę, która zbierającym przynosi owoc, jaki ich raduje. Naprzód więc, synu! Oto winnica twa, oto Kościół, dla którego ustanowiłem cię kapłanem. Oto i delikatne pędy! A są nimi nie tylko[698] te pacholęta, które jak mówisz obdarowane zostały błogosławieństwem słodyczy (Ps 20,4), ale i te[699], które zbaczają przez czas jakiś z prostej ścieżki mej Ewangelii, ale oświeceni przeze mnie w poznaniu i poruszeniu woli, przyszli potem do mych stóp skruszeni, wracając znów na ścieżki swego uświęcenia.
Chłopców tych, o synu, zlecam twej opiece, by wspomagani przeze mnie, i przez ciebie strzeżeni, stawali się ogrodem pełnym
[694] Fascykuł trzystronicowy, z dolepionymi dwoma str. , bez daty. – Zob. analogiczne wskazówki w „Wyb. Pism” Pallottiego, III 343- 359.
[695] „I nieraz w ciągu dnia” – dod. późn.
[696] „Patrz tylko” – dod. późn.
[697] Następują przekreślone słowa: „i obfitość tej niebieskiej rosy”, by dać miejsce innemu sformułowaniu.
[698] „A są nimi „nie tylko…” – dod. późn.
[699] „ale i te” – dod. późn.