Strona 204

Moc Boga Ojca + i[623] mądrość Syna Bożego + i potęga Ducha Świętego niech cię zupełnie uwolni od ducha próżności i pobłażania sobie w pełnieniu obowiązków. Amen. Pokój z tobą. I z duchem twoim

Po otrzymaniu od biskupa znaku pokoju, dwu duchownych w komżach[624]wiedzie zrzeszonych na odpowiednio wyznaczone miejsca w kaplicy. Poczerń śpiewa się Ciebie Boże chwalimy, itd, chyba że błogosławi się wpierw niektórych członków przeznaczonych do innych zadań.

Ryt błogosławienia wyznaczonych do osobnych zadań. Każdy, wywołany według porządku, klęka przed ołtarzem, a biskup zwrócony ku ołtarzowi po stronie Ewangelii, mówi poważnie i wyraźnie:

Módlmy się[625]

Boże, którego obraża występek, a przejednywa pokuta, wejrzyj miłościwie na błagania ludu Twojego i odwróć od nas chłostę zagniewania Twego, na którą zasługujemy naszymi grzechami. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. Teraz, zwrócony do wyznaczonych do osobnych zadań, mówi: V. Wspomożenie nasze w imieniu Pana, R. (Śpiewa) Który stworzył niebo i ziemię (por. Ps 123,8) V. Panie, wysłuchaj modlitwę moją, R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie. V. Pan z wami. R. I z duchem twoim.

Módlmy się

Wysłuchaj nas, Panie święty, Wszechmogący Boże, aby to, co w sługach Twoich[626] stanowi przeciwstawną sprzeczność, mocą Twojego majestatu było precz odrzucone, a wszelkie cnoty przez Twe zmiłowanie były w nich[627] zaszczepione. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. Następuje pokropienie ich wodą święconą.

[623] „i” — dod. późn.

[624] „odzianych w komże” – dod. późn.

[625] Zob. poprzednią liturgię, w czwartek po Popielcu.

[626] „jest” – dod. późn.

[627] „w nich” – dod. późn.