Strona 202
Tom IV
na nowo. Spraw to więc, Panie, byśmy dobrymi owocami pokuty (por. Mt 3,8) zbawiennie się oczyścili z popełnionych grzechów, i byśmy z czasu nam użyczonego tak korzystali, by zasłużyć sobie na dojście do życia wiecznego przez łaskę i miłosierdzie Pana naszego Jezusa Chrystusa, któremu cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
Módlmy się[611]
Wołamy do Ciebie z głębi serca, Panie, abyś wybawił nas z głębin grzechów naszych, bo tylko u Ciebie, o Boże żywy, jest przebaczenie i pojednanie nasze (por. Rz 5,11). Nie patrz na niegodziwości nasze, bo odkupieni przecenną Krwią Twoją, w Twym miłosierdziu ufność pokładamy. Amen.
Módlmy się
Nie odwracaj Panie od nas, pokutujących litosnego oblicza swojego (Ps 26,9), zwlekając z łaską, niby obrażony, ale racz okazać nam zaraz swoje miłosierdzie, bo w Tobie, jedynym źródle łask złożyliśmy nadzieję i wznieśli swe dusze do Ciebie. Obyśmy dzięki Tobie uznali tę zbawienną drogę, w imię Twoje, którym jest Jezus, mogli dążyć do niebieskiej ojczyzny. Amen.
Teraz biskup przyklęka przed środkiem ołtarza[612]; klękają również pozostali obecni. Zrzeszeni zaś, z rąk jednego z duchownych otrzymują zapalone świece[613]i śpiewa się jak zwykle:
Przybądź Duchu Stworzycielu, itd.
V. Ześlij Ducha swego a będą stworzone,
R. I odnowi się oblicze ziemi
Módlmy się[614]
Boże, któryś napełnił serca wiernych światłem Ducha Świętego, daj nam w tymże Duchu poznać, co jest prawe i pociechą jego zawsze się radować. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Biskup, stojąc zwrócony ku zrzeszonym po stronie Ewangelii, śpiewa w tonie poważnym:
[611] Modlitwa ta pokrewna jest bardzo treści Ps. 129, „Z głębokości…”
[612] „biskup przyklęka przed środkiem ołtarza” – dod. późn
[613] „Zrzeszeni zaś… zapaloną świecę” – dod. późn.
[614] Zob. modlitwę z urocz. Zielonych Świątek.