Strona 202

Tom IV

na nowo. Spraw to więc, Panie, byśmy dobrymi owocami pokuty (por. Mt 3,8) zbawiennie się oczyścili z popełnionych grzechów, i byśmy z czasu nam użyczonego tak korzystali, by zasłużyć sobie na dojście do życia wiecznego przez łaskę i miłosierdzie Pana naszego Jezusa Chrystusa, któremu cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

Módlmy się[611]

Wołamy do Ciebie z głębi serca, Panie, abyś wybawił nas z głębin grzechów naszych, bo tylko u Ciebie, o Boże żywy, jest przebaczenie i pojednanie nasze (por. Rz 5,11). Nie patrz na niegodziwości nasze, bo odkupieni przecenną Krwią Twoją, w Twym miłosierdziu ufność pokładamy. Amen.

Módlmy się

Nie odwracaj Panie od nas, pokutujących litosnego oblicza swojego (Ps 26,9), zwlekając z łaską, niby obrażony, ale racz okazać nam zaraz swoje miłosierdzie, bo w Tobie, jedynym źródle łask złożyliśmy nadzieję i wznieśli swe dusze do Ciebie. Obyśmy dzięki Tobie uznali tę zbawienną drogę, w imię Twoje, którym jest Jezus, mogli dążyć do niebieskiej ojczyzny. Amen.

Teraz biskup przyklęka przed środkiem ołtarza[612]; klękają również pozostali obecni. Zrzeszeni zaś, z rąk jednego z duchownych otrzymują zapalone świece[613]i śpiewa się jak zwykle:

Przybądź Duchu Stworzycielu, itd.

V. Ześlij Ducha swego a będą stworzone,

R. I odnowi się oblicze ziemi

Módlmy się[614]

Boże, któryś napełnił serca wiernych światłem Ducha Świętego, daj nam w tymże Duchu poznać, co jest prawe i pociechą jego zawsze się radować. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Biskup, stojąc zwrócony ku zrzeszonym po stronie Ewangelii, śpiewa w tonie poważnym:

[611] Modlitwa ta pokrewna jest bardzo treści Ps. 129, „Z głębokości…”

[612] „biskup przyklęka przed środkiem ołtarza” – dod. późn

[613] „Zrzeszeni zaś… zapaloną świecę” – dod. późn.

[614] Zob. modlitwę z urocz. Zielonych Świątek.