Strona 198
Tom IV
Kapłan z asystą dochodzi do ołtarza, na którym jest już naczynie z medalikami, i śpiewa pobożnie:
V. Pomoc nasza w imieniu Pana,
R. Który stworzył niebo i ziemię.
V. Panie wysłuchaj modlitwę moją,
R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie (Ps 101,2).
Módlmy się[595]
Boże, Twoja Opatrzność w zrządzeniach swoich nigdy się nie myli; błagamy Cię pokornie, byś od nas usunął wszystko, co nam szkodzi, a udzielił tego, co pożyteczne. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. Zwrócony ku medalikom mówi:
Stworzenie zwane medalikiem zaklinam cię[596] w imię Boga + Ojca wszechmogącego, w imię Syna Jego naszego Pana Jezusa Chrystusa oraz mocą Ducha + Świętego, byś się stał medalikiem uświęconym dla odpędzenia wszelkich wrogich potęg, dla coraz skuteczniejszego obudzania jak najgorętszej miłości do Boga i Najśw. Jego Rodzicielki[597] Dziewicy Maryi bez grzechu pierworodnego poczętej, tak by mogło to wykorzenić i zupełnie wyplenić samego (głównego) wroga wraz z jego sprzymierzonymi duchami. Przez moc tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przyjdzie sądzić żywych i umarłych oraz cały świat przez ogień. Amen.
Módlmy się[598]
Boże, który dla zbawienia rodzaju ludzkiego, wszystkie, nawet największe sakramenty związałeś z rzeczami podpadającymi pod zmysły, zwróć łaskawie uwagę na wołanie nasze, i temu stworzeniu przygotowanemu przez różne oczyszczenia, udziel mocy Twojego błogosławieństwa, by uzyskało ono Boską zdolność odpędzania demonów i chronienia od chorób. [Spraw], by ktokolwiek posłuży się nim pobożnie i z szacunkiem, był chroniony od wszelkiego brudu i wolny od szkody, a w sercu swym miał zawsze pełnię Bożej miłości; by wszędzie tam, gdzie się znajdzie ten medalik, nie było miejsca na powiew zarazy czy niszczycielskiego powietrza. Niech się oddalą wszelkie zasadzki czającego się wroga. A gdyby
[595] Zob. liturgię VII niedz. po Zielonych Świątkach.
[596] Zob. „obrzęd poświęcenia wody” w Rytuale Rzymskim.
[597] Pierwotne było „ Matki”.
[598] Zob. przyp. 596.