Strona 195

Tom IV

V. Panie, wysłuchaj modlitwę moją,

R. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.

V. Pan z wami,

R. I z duchem Twoim

Módlmy się[585]

Wszechmogący, wieczny Boże, pomnóż w nas wiarę, nadzieję i miłość: abyśmy zaś mogli osiągnąć to, co obiecujesz, daj nam ukochać Twoje przykazania. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Kapłan wstępuje do ołtarza, by po stronie epistoły czytać, a subdiakon podobnie po stronie epistoły, na dole, zwrócony ku ołtarzowi[586], śpiewać:

Czytanie z Dziejów Apostolskich (Dz 1,11-14 i 2,1-H)[587]

Mężowie Galilejscy, czemu stoicie zapatrzeni w niebo? Ten Jezus, który spośród was wzięty jest do nieba, przyjdzie tak, jakoście Go widzieli idącego do nieba. Wówczas wrócili do Jerozolimy z Góry, zwanej Oliwną, leżącej w pobliżu Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. A gdy przybyli, poszli do wieczernika, gdzie też pozostali: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub Alfeuszów i Szymon Zelota, i Juda Jakubów. Ci wszyscy trwali jednomyślnie na modlitwie wraz z niewiastami, z Maryją, Matką Jezusa i z braćmi Jego. I gdy nadeszły dni Pięćdziesiątnicy, byli wszyscy razem na tym samym miejscu. I stał się z nagła z nieba szum, jakby nadchodzącego wichru gwałtownego, i napełnił cały dom gdzie siedzieli. I ukazały się im rozdzielone języki na kształt ognia, i spoczął na każdym z nich jeden. I wszyscy[588] napełnieni byli Duchem Świętym, i poczęli mówić różnymi językami jako im Duch Święty mówić dawał. A przebywali w Jerozolimie Żydzi, ludzie nabożni ze wszystkich narodów, które są pod niebem. Gdy tedy rozległ się szum, zbiegło się mnóstwo ludzi, i osłupieli, bo każdy posłyszał ich mówiących swoim językiem. Toteż zdumiewali się wszyscy i mówili zdziwieni: Czyż ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczykami? Jakże więc słyszymy, i to każdy z nas, swój własny język, w którym się urodziliśmy? Partowie i Medowie, Elamici i mieszkańcy Mezopotamii, Judei

[585] Z dawnej XIII niedzieli po Zielonych Świątkach. ” „ku ołtarzowi” – dod. późn.

[586] „ku ołtarzowi” – dod. późn.

[587] Następują, skreślone, słowa: „Gdy się dopełniły dni Pięćdziesiątnicy byli wszyscy uczniowie na jednym miejscu”.

[588] „wszyscy” – dod. późn.