Strona 170
Tom IV
Duch Święty i nieskończona miłość Ojca i Syna Bożego niech w sercach wszystkich prawdziwych dzieci Kościoła rozpali świętą gorliwość do stosowania na rzecz tak godnej uwagi części odłączonych współbraci, i do praktykowania tej wielkiej miłości dla pociągania ich poprzez modlitwę na prawdziwą i jedyną drogę zbawienia wiecznego.
Miłość tak bardzo skuteczna dla tych, którzy są jej przedmiotem, jest też niezmiernie zasługująca również dla praktykujących ją. Wszak napisano: Kto współpracuje przy nawracaniu drugiego, pozyskuje zasługi i dla siebie lub w nich się utwierdza; a także, że żywot wieczny zapewniony ma ten, kto w jakikolwiek sposób przyczynia się do chwały Bożej i do zbawienia dusz ludzkich[526].
Modlitwy
Do odmawiania codziennie lub przynajmniej w poszczególne piątki tygodnia, w każde święto[527] w celu uproszenia u Boga szybkiego i całkowitego nawrócenia Anglii na wiarę katolicką.
W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Odmówmy trzy Chwała Ojcu do Najczcigodniejszej i Jedynej Trójcy w intencji, by oddać jej cześć głęboką i zadośćuczynić za obrazę wyrządzaną Jej przez heretyków trwających w błędzie i w uporze pychy.
Odmówmy jedno Credo w intencji wyznania prawdziwej, rzymskokatolickiej i apostolskiej wiary w imieniu wszystkich heretyków, którzy, będąc poza Kościołem tego nie czynią, a także w pragnieniu, aby i oni doszli wnet do jej wyznawania pośród nas i z nami.
Odmówmy trzy Zdrowaś Maryjo do Najśw. Dziewicy Niepokalanej, Królowej Apostołów, aby Ta, co zniszczyła wszystkie herezje, swym wstawiennictwem zniweczyła to mnóstwo błędów, jakie dzielą tak wiele sekt Anglii, trzymając je poza prawdziwym Kościołem.
Odmówmy jedno Ojcze nasz na cześć św. Michała Archanioła[528] triumfuj ą- cego nad piekielną pychą, źródłem wszelkiego błędu[529], i św. Anioła Stróża Anglii, aby się za nią wstawiali.
[526] Ks. Moccia nie znajduje biblijnych czy patrystycznych źródeł tego twierdzenia. Można by się jednak odwołać do często wzmiankowanego „Dionizego Areopagity” (np. OOCC III 322). Zob. też wcześniej n. 50.
[527] „i w każde święto” – dod. Pallottiego.
[528] Przepisujący napisał „San MicheleTArcagnolo”.
[529] „triumfującego… błędu” – dod. kogoś nieznanego.