Strona 13

Tom IV

kroczył drogą do nieba, oraz by przekazywał wszystkim Twym uczniom Twoją niebieską naukę. Chwała Ojcu itd.

O Święty Duchu Boży, w zjednoczeniu ze wszystkimi stworzeniami, ofiarujemy Ci teraz i zawsze nieskończone zasługi Jezusa Chrystusa na podziękowanie za wszystkie dary użyczone naszemu drogiemu Bratu i Opiekunowi, św. Piotrowi Damianowi, w szczególności zaś za ową płomienną miłość, mocą której wiódł zawsze życie pełne miłości, nienawidząc siebie i kochając Ciebie, [i mocą której] z miłości ku Tobie kochał zawsze gorąco najwyższą doskonałość i wszelkie trudności zakonnego życia i wzrastał wciąż w żarliwości ducha, a przykładem swym i świętymi swymi radami szerzył skutecznie i popierał prze- cenną praktykę pokut cielesnych, a szczególnie pokutnej dyscypliny. Chwała Ojcu itd.

Modlitwa

O Ukochany nasz Bracie i chwalebny Opiekunie, św. Piotrze Damianie, przez zasługi i wstawiennictwo Najśw. Maryi, naszej Matki pełnej miłosierdzia i całej Niebieskiej Wspólnoty, szczególnie zaś przez nieskończone zasługi N[aszego] P[ana] J[ezusa] Ch[rystusa] uproś nam wszystkie łaski, pomoce, dary i zmiłowania, w jakie Ty opływałeś, a zwłaszcza łaskę naśladowania wszystkich Twych świętych cnót i wykorzystywania wszystkich Twych niebieskich pouczeń; w szczególności wyproś nam i wszystkim dar świętego ostatecznego wytrwania, nieustanny wzrost gorliwości we wzniosłej służbie Boga i jak najdoskonalsze przestrzeganie świętych ślubów, reguł i konstytucji, byśmy doszli do nieba jako zwycięska zdobycz Boskiego miłosierdzia, by wyśpiewać na wieki zmiłowania pańskie[13] ; w zjednoczeniu z całą Wspólnotą Niebieską złóż Przedwiecznemu Ojcu Najdroższą Krew na podziękowanie, jak gdybyś to wszystko już uzyskał dla nas.

Módl się za nami Błog. Piotrze,

Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się

Boże, który jesteś źródłem i początkiem wszelkiej świętości i mądrości, spraw prosimy, abyśmy korzystali z przykładu i nauki Błog. Piotra Damiana, Twego Wyznawcy i Biskupa; a przez jego zasługi i wstawiennictwo spraw to, byśmy wzgardziwszy ponętami ziemskich zaszczytów, mogli się oddawać Tobie tylko samemu.

Przez Pana itd.

[13] Tu było pierwotnie zakończenie zdania; jego resztę dodano później.