Strona 112

Tom IV

Akty strzeliste

Boże mój, boleję nad tym, że nie strzegłem, jak to winienem był czynić, czystości swego języka. Boże mój, nie jestem godny daru doskonałej czystości mowy, ale Ty mi go udzielasz ze swego miłosierdzia, przez zasługi Jezusa i przez czystość języka Najśw. Maryi.

Owoc

Wstrzymujcie się od każdego nieprzyzwoitego słowa czy nieczystej mowy. A jeśli macie tę wadę, zróbcie wszystko dla wydobycia się z niej. Do tego czyńcie jeszcze jakiś znak krzyża na ziemi, lub przynajmniej ucałujcie ją tyle razy, ilekroć wypowiedzielibyście nawet przez nieuwagę jakieś (nieodpowiednie) słowo lub wiedlibyście rozmowę w mało przyzwoity sposób. Gdybyście się zaś przypadkiem znaleźli wobec kogoś (który to czyni), okażcie swój niesmak i oddalcie się szybko, albo też -jeśli tylko możecie – przywiedźcie go do milczenia.[339]

Rozważanie o czystości rąk

1. Zważ, duszo moja, jak niezbędna jest czystość rąk u chrześcijanina oddanego Maryi! Jeżeli ręce wszystkich ludzi powinny[340] być używane jedynie do służby Boga i dla zaradzenia niezbędnym potrzebom życia – i to z miłości do Boga – jakże wstrętną byłoby rzeczą posługiwania się nim dla obrazy Bożej czy dla gorszenia bliźnich! Dlatego trzeba koniecznie, by zwłaszcza chrześcijanin oddany Maryi zachował czystość rąk, skoro Ona czystością swoich pociąga go do takiej czystości, a swym wstawiennictwem wyjednywa mu łaski niezbędne do zachowania względnie do odzyskania tej czystości, jeśli ją może utracił.

2. Zważ, duszo moja, jak bardzo będzie musiał cierpieć chrześcijanin, który o czystość rąk swoich nie dbał, i nie pokutował za to. Będzie zmuszony ponieść w piekle wciąż tak wielkie męki, jak wiele popełnił śmiertelnych grzechów on sam, albo z innymi czy na innych. Nieugaszony ogień sprawiedliwości Bożej dręczyć go będzie bez przerwy zarówno z powodu grzechów, jakie o pomstę wołają przed obliczem Bożym, jak i z powodu wszystkich innych niegodnych czynów, których się dopuścił swoimi rękoma. Nieszczęsny chrześcijanin będzie cierpiał więcej niż jakiś poganin, ponieważ jego ciało namaszczone było świętym pomazaniem. O, co to za cierpienie.

[339] Następują przekreślone później słowa o niejakim Ruinardzie z IV wieku.

[340] Słowa następujące „być i służyć” skreślono w późniejszym czasie.