Strona 11

Tom IV

Część pierwsza

WIELKA TEKA A

1. [„DAR DZIĘKCZYNIENIA[1]

Danina dziękczynienia

Ojcze Przedwieczny, w zjednoczeniu ze wszystkimi stworzeniami, ofiarujemy Ci teraz i zawsze, w każdym momencie najdroższą Krew Jezusa Chrystusa na podziękowanie za wszystkie dary i laski, jakich użyczyłeś i użyczać będziesz w czasie i w wieczności[2] wszelkim swym stworzeniom na większą chwalę Twoją i na wieczne zbawienie wszystkich dusz. Ojcze nasz, Zdrowaś, Chwała…

Przedwieczne Słowo Wcielone, w zjednoczeniu ze wszystkimi stworzeniami, ofiarujemy Ci teraz i zawsze zasługi Niepokalanej Twojej Matki Maryi, wszystkich (Aniołów), wszystkich Świętych i świętego Kościoła, Twej Oblubienicy, na podziękowanie za wszystkie dary i łaski, jakich użyczyłeś i użyczać będziesz w czasie i w wieczności[3] wszelkim Twoim stworzeniom na większą chwałę Twoją i na wieczne zbawienie wszystkich dusz. Ojcze nasz, Zdrowaś, Chwała[4]

O święty Duchu Boży, w zjednoczeniu z wszystkimi stworzeniami, ofiarujemy Ci, teraz i zawsze, w każdym momencie nieskończone zasługi P.N.J.Ch. na podziękowanie za wszelkie dary i łaski, jakich użyczyłeś i użyczać będziesz w czasie i w wieczności wszystkim Swym stworzeniom na większą chwałę Twoją i dla pewniejszego zbawienia[5] wszystkich dusz. Ojcze, Zdrowaś, Chwała…

Aniołowie i wszyscy Święci nieba, a także Ty Niepokalana Matko nasza, Najśw. Maryjo przez miłość, jaką kochacie Ojca, Syna i Ducha Świętego przychodźcie teraz i zawsze, by pomagać mi w składaniu dziękczynienia Trójcy Przenajświętszej teraz i zawsze

[1] Pismo 4- stronicowe, paginowane przez ks. Hettenkofera, bez daty, ale można wnioskować, że powstało przed 1837. Por. Moccia, OOCC XI, s. 6, przyp. 5.

[2] W czasie i w wieczności – dodatek późniejszy.

[3] W czasie i w wieczności – dodatek późniejszy.

[4] Dolną część strony zajmuje takie pismo: a.m.D.g. [a.d.p.] a. s.a. Wielebny Ojcze. Pan Campa przekazuje W.[aszej] W.[ielebności], że Papieżowi pilno jest z Ojcem mówić, lecz wpierw byłoby konieczne, by Ojciec mówił z nim (tj. z Campą). Proszę mi pobłogosławić i zaufać mi.

[5] W pierwotnej wersji: „dla większego uświęcenia” zamiast „dla pewniejszego zbawienia”.