Strona 83

Tom III

z przeświadczeniem, że nie będzie już pragnął katolicyzmu, gdyż w kościele della Rotonda[149] widział księdza, który Najśw. Ofiarę sprawował bez pobożności.

[93d] 8. Miłosierdzie Boże: Bóg 1) chce nam przebaczyć, 2) może nam przebaczyć, 3) musi nam przebaczyć, zakładając naszą skruchę, ponieważ sam to obiecał.

Owoc: 1) Za łaską Bożą[150] będę tak bardzo ufał miłosierdziu [Bożemu], że gdyby wszystkie grzechy wszechświata, itd. były popełnione przeze mnie, to jednak zbawienie swe uważam za pewne, bylem tylko za [grzechy] żałował.

2) Szczerość intencji sprawia, że wszystkie nasze uczynki stają się bardzo cenne.

Owoc: We wszystkich mych czynnościach, za łaską Bożą, nie będę szukał niczego innego, jak tylko zbawienia dusz oraz jedynej i prawdziwej chwały Bożej.

Przykłady

[94]

Święty Karol Boromeusz nakładał z bardzo wielką powagą obowiązek na egzaminatorów, aby badając kandydatów do święceń w Kościele orientowali się dobrze, czy mają oni prawą intencję.

Drugi owoc: Będę się starał często obudzać żal za czyny spełniane bez doskonałej prawości intencji.

Czytanie duchowne

Posłuszeństwo wobec wszystkich przełożonych, itd.; posłuszeństwo ochotne, dokładne, radosne i proste.

[94a] 3) W sprawie grzechów popełnianych myślami, powodujących naszą zgubę duchową.

Owoc: Czuwać i odrzucać złe myśli oraz zachęcać innych, by czynili to samo.

Przykład

Pewien młodzieniec pogrążony w grzechach lubieżnych nawrócił się w obliczu śmierci, okazując wielką skruchę; i tak zmarł po otrzymaniu rozgrzeszenia. Kapłan, który go spowiadał, sądził, że dusza młodzieńca jest już w niebie dzięki bardzo gorącemu żalowi. W rzeczywistości było jednak inaczej: młodzieniec ten potępił się dając przyzwolenie na grzech popełniony myślą w momencie śmierci, kiedy to stanęła przed nim osoba, z którą zwykł był grzeszyć. Dowiedział się o tym od samego młodzieńca [ów] kapłan, gdy po Mszy św., samotny,

[149] Jest to popularna nazwa oznaczająca rzymski Panteon (S. Maria ad Martyres). Obecnie traktowany jest jako zabytek muzealny, choć nie pozbawiony sakralnego charakteru.

[150] „Za łaską Bożą” — dod. późn.