Strona 74

Tom III

Wielebnego Berchmansa: 1) jego dobre usposobienie, 2) uporządkowany tryb życia, 3) straż nad językiem, 4) praktyka rachunków sumienia, 5) odprawiany co miesiąc dzień skupienia (czytaj: str. 114). Z pomocą Bożą będę się starał naśladować go w tych rzeczach (ale odwołuję się do Oświadczenia generalnego).

[89f] Wiel. Berchmans przechodząc ulicą rozmawiał tylko w nie zamieszkanych miejscach, przerywając rozmowę, gdy ktoś przechodził; a zatem, itd. ∞ (str. 122).

Dla odnoszenia pożytku duchowego z konferencji Wielebny radził współtowarzyszom, by łączyli się nie w większe grupy niż po dwóch lub trzech (str. 124).

[89g] Cenić sobie będę „akademię”, czyli duchowne rozmowy wprowadzone przez Wielebnego; będę też korzystał ze wszelkich rzeczy duchownych [jak] kazania, rekolekcje, itd. (str. 124, 125, 126).

Aby wprowadzić duchowne rozmowy, należy wprzód czytać, i to często, Żywoty Świętych (str. 127).

Chcę sobie bardzo brać do serca codzienne rachunki sumienia tak ogólne, jak szczegółowe, a dla odprawiania tych rachunków i innych praktyk duchownych w ustalonych godzinach należy przezwyciężać wszelki wzgląd ludzki (str. 128, 129). By to czynić z większą gorliwością, Wielebny miał na oku sumienność, z jaką to czynił św. Ignacy, oraz znaczenie, jakie do tego rachunku przywiązywali ojcowie Towarzystwa[127].

1. Wyrażę Oświadczenie generalne.

2. Za uchybienia nałożę sobie pokutę, poproszę o przebaczenie, upokorzę się i wyznam swą nędzę; będę się też radował z tego, że nędza ma ujawnia się coraz bardziej, pragnąc przy tym, prosząc, błagając, zaklinając i zabiegając [o wstawiennictwo], by moja nędza, bezbożność, itd.. stała się jawną przed całym światem.

11. [REKOLEKCJE PRZED SUBDIAKONATEM NA MONTECITORIO — 1816]

(Lumi — 50, t. II, s. 550—578; rok 1816)

A. I. D. G. — I. M. I. — D. A. — M. M[128]

[90] Owoce osiągnięte z rekolekcji przygotowawczych do subdiakonatu, [rozpoczętych] dnia 11 września, roku Pańskiego 1816. W imię Pana Jezusa, Maryi, Aniołów i Świętych. Amen.

[127] To, co teraz następuje (1-2), zostało spisane na karteczce, którą ks. J. Hettenkofer dołączył do tekstu tomiku.

[128] Ad Inflnitam Dei Gloriam [= Dla nieskończonej chwały Bożej]; Jesus, Maria, Joseph [= Jezus, Maryja, Józef]; Deus Adest [=Bóg obecny]; Memento Mori [= Pamiętaj, że umrzesz].