Strona 67
Tom III
wszystkich niewiernych, heretyków i grzeszników, aby wszyscy ludzie dostąpili zbawienia w najwyższej doskonałości, itd. ∞ i by doznali ulgi także w swych doczesnych nędzach, zdobywając ze wszystkiego zasługi, itd. ∞.
Wszystkie swe czynności łączę z czynnościami wszelkich stworzeń, które były, są i będą, i postanawiam czynić wszelkie te akty zewnętrzne i wewnętrzne, przez które wszystkie stworzenia, a zwłaszcza św. Joachim, św. Anna, św. Jan Chrzciciel, św. Józef, Najśw. Maryja i Jezus oddali tak wielką chwałę Panu Bogu naszemu, itd. ∞ O§O.
[87b] Najwyższemu Bogu składam w ofierze wszystkie Msze św. już złożone, składane i które będą składane w przyszłości na całym świecie, i to każda, itd., w każdym momencie, itd. ∞ [113].
Postanawiam trwać w najgłębszym uwielbieniu Przenajświętszej Trójcy i Jezusa w Najśw. Sakramencie, adorując Go na wszystkich miejscach, gdzie się tylko znajduje. Postanawiam odnosić się z największą czcią do mej nade wszystko najukochańszej Matki Maryi i kolejno, do Aniołów, Świętych i tych dusz, które miłe są oczom Bożym.
[87c] Pragnę dostąpić wszystkich możliwych odpustów; te, które można ofiarować za zmarłych — ofiaruję za nich; pozostałe zaś — za siebie lub za innych, jeśli to dla nich można uczynić.
Proszę o łaskę, bym mógł zachowywać śluby i spełniać obowiązki stanu.
Przy każdym ruchu mojego ciała, przy każdym akcie mej duszy pragnę Bogu oddawać chwałę nieskończoną, itd.
Aby móc uzyskiwać zawsze święte odpusty, obudzać będę akt żalu i ponawiać go w ciągu dnia, i w ogóle usposabiać się będę do świętej modlitwy, rozmieszczając w sobie całą Wspólnotę Niebian, itd.[114]; rozważając zaś swą nędzę będę mówił: Czemuż się wynosisz, skoroś tylko proch i popiół [por. Rdz 18, 27], itd,, itd., aktem zaś wiary i zaufania, itd..
[87d] Wzbudzę w sobie akt, mocą którego najmniejszą nawet czynność uważać chcę za główną i za bardzo ważną; chcę też spełniać ją z doskonałością bez granic, ale pokładając ufność w zasługach mego nade wszystko najdroższego Oblubieńca Jezusa i mej ponad wszystko najukochańszej Matki Maryi, Aniołów i Świętych, itd… Któż jednak zdoła pojąć mą nieudolność i nędzę? Niech przeto unicestwione będzie wszystko co we mnie, a niech we mnie pozostanie to wszystko, co jest w Chrystusie Jezusie Panu naszym[115].
[113] „itd.” wskazuje na tak często stosowaną przez Świętego formułę, jak: „każda [mnożona bez końca], w każdym (z nieprzeliczonych) momentów…”
[114] Por. nr [54a].
[115] ,,Któż jednak zdoła… Panu naszym” — dod. późn.