Strona 56

duszy, Jezusa, a Święci i sprawiedliwi, jeśli Go obrazili, to później opierając się na zasługach Jezusa Chrystusa i swej pokucie naprawili i wynagrodzili wyrządzoną Bogu obrazę. Z tego też samego względu chciałbym, gdyby mi to było dane, oddawać cześć i nakłaniać do niej [innych] wobec wszystkich innych stworzeń pozbawionych zmysłów i rozumu, a nawet samejże ziemi, ponieważ nigdy nie obraziły mojego Boga, najdroższego Ojca, i więcej niż najmilszego Oblubieńca mej duszy, Jezusa (Oświadczenie generalne), podczas gdy ja ze względu na obrazę wyrządzoną mojemu Bogu jakżeż bardzo zasługuję na wzgardę!

[74] 62. W dniach, które poprzedzają Komunię św., które schodzą się z nią i po niej następują, chcę się pobudzać do wewnętrznego wesela i radowania, ponieważ w te dni dusza moja świętuje. A jeśli mi się zdarzy przystępować codziennie[92]do Stołu Pańskiego, będę od czasu do czasu za łaską Bożą się starał pobudzać do tej wewnętrznej radości (Oświadczenie generalne).

[75] 63. Gdybym miał napisać jakieś dzieło[93], chciałbym je całe poświęcić Niepokalanemu Poczęciu Najśw. Maryi, mej więcej niż najukochańszej Matce; niezależnie od tego pragnę, byśmy ja i wszystkie stworzenia, każde, itd., ∞ O§O poświęcali wszelkie nasze czynności, prace i najdrobniejsze nawet pisma, itd. Niepokalanemu Poczęciu Najśw. Maryi, mej więcej niż najbardziej kochającej Mistrzyni, Matce. Obrończyni, itd.[94] Chcę wszakże dedykować je równocześnie ku czci Boskiego Jej macierzyństwa, niezrównanego dziewictwa, boleści Jej, itd., a także ku chwale Boga Jedynego i Troistego, Jezusa, więcej niż najdroższego Oblubieńca mej duszy, Aniołów, Świętych itd. ∞ O§O (Oświadczenie generalne).

[76] 64. Dzięki najwyższej łaskawości Bożej poznaję, że doskonałość polega na wykonywaniu z dokładnością i z najczystszą intencją tego wszystkiego, czego wymaga stan, w jakim się znajduję. Atoli myślę jeszcze, że Bóg aktem nieskończonego swego miłosierdzia względem mnie, najbardziej nędznego i najniewdzięczniejszego stworzenia,

[92] Praktyka codziennej Komunii św., zalecana w poez. naszego wieku (św. Pius X), była za czasów Pallottiego rzadkim wyjątkiem. O Komunii w Zjednoczeniu (Stów.) zob. Wyb. II, KLambr, nry [97] i [98].

[93] W rzeczywistości Święty napisał m. in. poczytne dziełka na cześć Najśw. Maryi w postaci Mese di Maggio dla osób zakonnych, dla duchowieństwa i dla wiernych w ogólności.

[94] Tytuł „Obrończyni” to — być może — reminiscencja chłopięcego okresu Wincentego, gdy był członkiem „kongregacji”, czyli sodalicji mariańskiej, od 2 II 1809 roku. Patronką kongregacji była Najśw. Dziewica, „Królowa, Obrończyni i Matka”.